اهالی میگویند زمینهای خیابان استادیوسفی۴ تا پیش از انقلاب و سال۵۵ جزو اراضی کشاورزی بوده و بعد از آن بهتدریج وارد بافت شهری شده است.
این کوچه که اکنون تابلوی «وحدتیک» با زیرنویس «شهید مهدی محبتی» را در ابتدای دیوار خود دارد، در ابتدایِ ایجاد به کوچه «پشتبهره» معروف بود. دلیل این نامگذاری هم قرار گرفتن این کوچه در پشت دیوار یا در لهجه مشهدی «بهره» مشهد بود که روزگاری بر دورتادور شهر کشیده شده بود.
«شهیدچمران»، «صاحبالزمان (عج)» و «بشارت» درکنار «حجت» و «شهید ساداتفریزنی» نامهای قبلی این معبر بوده است. برخی اهالی بهویژه ساکنان قدیمی ترجیح میدهند بهجای این نامهای متغیر، همچنان از نام «مالآباد» برای دادن نشانی استفاده کنند.
خیابان محتشمی در محله احمدآباد از معابر پرتردد است که وجود مطب پزشکان در آن ترافیک بسیاری ایجاد کرده است. ازطرفی، این خیابان، نقطه اتصال خیابان عارف یک به کوهسنگی است، تردد بسیار در آن صورت میگیرد.
اسم میدان مادر شده بود میدان اعدام که روزگاری به میدان پنجراه پایین خیابان میگفتند. اعدام یکجورهایی تبدیل شده بود به نماد منطقه ۱۰. یعنی کسی اینجا را نه با سینما سیمرغش میشناخت و نه هواپیمای معروفش!
شهر تابران یا توس امروزی؛ خطهای تاریخی است که قدمت برخی از بناهای آن پهلو به هزار سال میزند و برخی دیگر، اما به زحمت به صد میرسد. با اینحال به دلیل شباهت معماری و مصالح به کار رفته در بناهای آن، تشخیص قدمت، برای هر بینندهای ممکن نیست.
تا سال ۸۲ بنای مصلیپایین به عنوان انبار متروکهای استفاده میشد، اما اکنون این بنای تاریخی، یکی از دو مرکز هنرهای تجسمی میراث فرهنگی و محل آمد و شد هنرمندان شده است.