محله رضائیه، یکی از محدودههای قدیمی مشهد است که از حدود سال ۱۳۲۵ به تدریج وارد بافت شهری شده است. بخشی از این محله در گذشته حسینآباد قائنیها نام داشته است. بنا به کتاب جغرافیای تاریخی شهر مشهد، نوشته مهدی سیدی، مزرعه حسینآباد در قرن چهارده خورشیدی به دو حسینآباد کرمانیها، و قائنیها تقسیم شده است. اولی متعلق به میرزای ناظر و خیریه سوران است و دومی که در بخش غربی قرار دارد همین کوی رضائیه کنونی است.
محله رضائیه که فاصله کوتاهی تا بارگاه منور رضوی قرار دارد، از قدیم به خاطر نزدیک بودن به حرم مطهر امام رضا (ع) یکی از محلهای مورد علاقه سکونت زائران و مجاوران بوده و به همین خاطر هم بعد از انقلاب رضاییه نامیده شده است. این محله تا سال ۱۳۹۹ بسیار بزرگتر از اندازه کنونیاش بوده و در این سال بخش جنوبی آن از بولوار ولایت تفکیک شده و محله جلالیه را تشکیل داده است.
محله رضائیه جزو ده محله کوچک مشهد است. این محله ۵۰ هکتار وسعت دارد و بیش از ۸ هزار و ۵۰۰ نفر را در خود جای داده است. به طور متوسط در هر هکتار محله رضائیه ۱۷۱ نفر سکونت دارند که حدود سه برابر میانگین شهری است. از آنجا که ۵۷ درصد مساحت محله رضائیه مسکونی است تراکم نقطهای در بیشتر نقاط بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ نفر در هر هکتار است.
کاربری حمل و نقل و انبار (۱۴ درصد) و پارک و فضای سبز (حدود ۱۰ درصد) مساحت محله رضائیه را به خود اختصاص داده است. بیشتر ساختمانهای محله رضائیه یک و دو طبقه است و تعدادی نیز ساختمان ۳ تا ۵ طبقه در این محله به چشم میخورد.
محله رضائیه به خطوط مترو دسترسی ندارد. اما این محله در محدوده مرکزی شهر قرار دارد و از طریق بولوارهای وحدت، امت و ولایت میتوان از این محله به سایر نقاط شهر رفت. پراکندگی خطوط اتوبوس در این محله چندان مطلوب نیست. بیشتر ایستگاههای اتوبوس این محله در بولوار وحدت قرار دارد. سایر اهالی محله به طور میانگین باید ۳۱۱ متر راه را بپیمایند تا به ایستگاه اتوبوس برسند.
محله رضائیه از شرق و شمال شرق به راهآهن، از غرب به بولوار وحدت، از جنوب غرب به بولوار ولایت و از جنوب به بولوار چمن محدود میشود. محلههای سجادیه، ایثار، پایین خیابان و جلالیه در همسایگی محله رضائیه قرار دارند.