با چند سال بالا و پایین پانصدسالی می‌شود که ۹ نسل از خانواده بزرگ «جوانمردی» بر حفظ و ترویج موسیقی مقامی دست دارند. این خانواده موسیقی را ارثی می‌دانند که از جد بزرگشان «جوانمرد جوانمردی» در خونشان روان شده و اکنون به نوید جوانمردی رسیده است.

داستان این سرا از یک توبه آغاز می‌شود. مصطفی نوش‌آذری، مؤسس سرای نجات‌یافتگان مولا علی (ع)، که سال‌هایی از عمرش را گرفتار دام اعتیاد بوده است و تجربه چندین سال کارتن‌خوابی دارد، تحت تأثیر یک تحول روحی و با کمک یکی از شهروندان مشهدی توبه می‌کند.

«مرکز درمان و توانبخشی بیماران مزمن روانی جامی»؛ سال ۹۲ به منظور نگهداری زنان ۱۴‌سال به بالا که با حکم بهزیستی دچار بیماری روانی هستند، در خیابان اقدسیه افتتاح شد.

دوم بهمن سال‌۱۳۵۷، هزاران نفر از مردم مشهد در عشرت‌آباد گرد هم آمدند تا این محل را به یاد شهید محسن مباشرکاشانی، «سه‌راه کاشانی» بنامند.

نام مزرعه «فتح‌آباد» از حدود قرن یازده هجری قمری در چندین وقف‌نامه به چشم می‌خورد.

در ذهن ما معمولا نقالان، سالخورد هستند، اما دانش‌آموزان دبستانی در همسایگی آرامگاه فردوسی، تصویری جدید و زیبا از شاهنامه‌خوانی و نقالی برایمان ساختند.

برخی اهالی معتقدند در گذشته قلعه‌ای به نام هدایت در این محدوده وجود داشته است، اما ما در سفرنامه‌ها و وقف‌نامه‌ها نشانی از این قلعه نیافتیم.

مجید زاده‌تراب، کوهنورد مشهدی در یک حادثه تلخ برای همیشه در اشترانکوه جاودانه شد. با این حال زهرا رضوی، همسرش و علی زاده‌تراب، پسرش هنوز مرگ مجید را باور ندارند و این اتفاق برایشان دشوار است.

مسجد گوهرشاد با یک افتتاح شاهانه کارش را آغاز کرد؛ شاهرخ شاه تیموری، برای روز بازگشایی‌اش قندیلی ۳ هزار مثقالی از طلا هدیه داد.

فاطمه در اوج جوانی، زندگی خود را وقف مادربزرگش کرده است. او کارش در شبانه‌روز این است که کنار مادربزرگ بنشیند، نگاهش را بخواند و در آنی، خواسته‌اش را برآورده کند.