خیابان نبوت36 یکی از معابر قدیمی در محله گلشور است. از میدان امت آغاز می‌شود و در تقاطع خیابان شهیدسلیمی به پایان می‌رسد. حضور اولین ساکنان در این خیابان به دهه40 می‌رسد که روی زمین‌های کشاورزی خانه درست کردند و رفته‌رفته تعدادشان بیشتر شد. پس از چندسال با شکل‌گیری معبر و اتصال منازل به شبکه‌های آب، برق و گاز، خانواده‌هایی از دیگرمحلات مشهد، به‌ویژه دیگر شهرهای استان مانند تربت‌حیدریه، سبزوار و کاشمر نیز به این محدوده مهاجرت کردند و ساکن شدند.
کوچه شهیدان اعتمادی2 برگرفته از نام سه برادر شهید علی، محمد و حسن اعتمادی است. این کوچه یکی از کوچه‌های بااصالت منطقه محسوب و در ادامه به خیابان کلاهدوز منتهی می‌شود. آنچه امروزه ساکنان دیرینه را نگران کرده است از بین رفتن خانه‌های ویلایی قدیمی و جایگزین‌شدن خانه‌های آپارتمانی در آن است. همچنین تقاطع‌هایش با کوچه‌های شهید ابن‌‌الرضا با تصادف‌های بسیاری روبه‌روست و اهالی برای رفع این مشکل خواستار نصب سرعت‌گیر در محل هستند.
خیابان اقدسیه36 و مجتمع‌های مسکونی‌ای که در دل آن جای دارد، شناسنامه محدوده تازه‌تأسیس الهیه هستند. این خیابان در خاطرات افرادی حضور دارد که بیشتر از 25سال گذشته به این مکان کوچ کرده‌اند و واحدهای مسکونی را به‌صورت اجاره به شرط تملک از اداره مسکن و شهرسازی قدیم خریدند، با مبلغ یک‌میلیون تومان پول پیش و اقساط 28هزار تومان در ماه! این خیابان هم بوستان محلی دارد، هم بازارمحله مناسب و هم برج‌های مسکونی لوکس و گران‌قیمتی که هر روز سربه آسمان می‌کشند؛ ترکیبی از مدرنیته و نوستالژی که حال آدم را خوب می‌کند.
خیابان شهیدکاشانی ۸ ممیز۱۳ از حدود یک قرن پیش به نام بختیاری‌هاست. مرحوم آیت‌الله سیدمحمد‌رضا بختیاری از قدیمی‌های نوغان بود که بیشتر از امام‌جماعت‌‌بودنش به مردم‌داری شهره بود. بعد از فوت، پسرانش که راه پدر را رفته‌بودند، سکونت در خانه او را به‌جاهای دیگر شهر ترجیح دادند.
40سال پیش زمین‌های این کوچه شبانه صاف می‌شدند و خانه‌های بدون سند یکی‌یکی مثل قارچ از آن سبز می‌شدند. ساکنان این خانه‌ها با وجود تخریب‌های مداوم شهرداری در آلونک‌های خود زندگی می‌کردند، بچه‌هایشان را به دنیا می‌آوردند و بزرگ می‌کردند، در حالی که شرکت‌های خدماتی مانند آب و برق به آن‌ها اشتراک نمی‌دادند. بی‌آبی بیشتر از همه امان مردم را بریده بود. این بود که پیش مرجع تقلید ابوالحسن شیرازی رفتند و دست خطی از او گرفتند با این مضمون که عمل افرادی که زمین‌ها را گرفته‌اند و خانه ساخته‌اند، چون واقعا خانه‌ای نداشته‌اند، اشکال شرعی ندارد و دولت با آن‌ها همکاری کند.
باید 2کوچه از بقعه محمد‌جواد مؤمن یا همان گنبد سبز بالا بروید که به این کوچه پررمز و راز برسید. کوچه‌ای که تا قرن دوازدهم هجری، قسمتی از گورستانی به نام «میر‌همام» بوده است. قدیمی‌ها این معبر را با نام فروغ می‌شناسند. دلیلش هم به وجود دبیرستانی با همین نام برمی‌گردد که در این معبر وجود دارد. بعدها به درخواست خانواده سیگاری نام این خیّر بر کوچه نقش بست و حالا نام حاج محمد اسماعیل سیگاری را می‌توان روی تابلو دید.
کوچه شهیدمحسن کاشانی55 معبری طولانی و عریض است که به گواهی خیلی از ساکنان منطقه، نام نخستش را از یدالله نیکویی گرفته است. نیکویی صاحب‌نام و شهره است و گفته می‌شود کوره آجرپزی داشته است. کوچه یدالله حالا بیشتر محل سکونت روحانیون است و اقامتگاه زائرانی که به‌دلیل نزدیکی این کوچه با حرم، اقامت در آن را انتخاب می‌کنند.