در چمن۹۳ درمقابل هر خانه، نهال‌های کم‌جان یا درختان تنومند و شاخه‌های آویزان گذری سر‌سبز و خرم با عطری دل‌انگیز به وجود آورده است.
حسینیه سراب که متعلق به سنه ۱۳۰۰ است، در دل کوچه سعدی ۱۸ قرار دارد و هر شب جمعه هیئتی‌ها را دور هم جمع می‌کند تا سینه‌زنی و گفتن از حسین (ع) در هیاهوی زندگی روزمره رنگ نبازد.
شاید بهترین معرفی برای این مسجد همانی باشد که آیت‌الله خامنه‌ای در خاطراتشان می‌گویند: اولین بار امام جماعت مسجدی بودم به نام امام حسن مجتبی (ع). نزدیک منزلمان بود و در خیابان نسبتا خلوت
در کوچه باریک و کم‌عرض آیت‌الله بهجت ۲ هنوز هم صحبت از مرام و معرفت و خیرخواهی خاندان سالاری است که جزو اولین پزشکان مشهد بوده‌اند.
وارد کوچه سجادی ۴ شدیم، خانه‌ای بزرگ که بر سر در آن نوشته شده بود: «حسینیه منزل مرحوم شیخ محمدتقی بجنوردی»، تاسیس ۱۲۹۰ هجری قمری. تاریخ حک‌شده روی آن توجه ما را بیشتر به خودش جلب کرد.
عده‌ای فکر می‌کنند که نام‌هایی که برای معابر و خیابان‌ها انتخاب شده است، صرفا یک اسم است و به‌راحتی می‌شود آن را تغییر داد اما این طور نیست. مردم هم بیشتر مواقع درمقابل چنین تغییراتی مقاومت می‌کنند.
کوچه شهید مطهری‌شمالی۳۶ یا همان شهیدناصر فاتق تا قبل‌از انقلاب به «بیست‌متری کوی اصفهانی‌ها» معروف بود.