بیشتر اهالی رسالت۹۷ هنوز این معبر را به نام «کوچه منبع آب» میشناسند. در گذشته نه خیلی دور، دو منبع، آب شرب این محدوده را تأمین میکرد. این محله سالهاست که به محدوده شهری پیوسته، اما ساکنان آن بین شهر و روستا سرگردان هستند و میگویند گذاشتن نام شهر بر معابر روستایی و خاکی دور از انصاف است؛ آنها پارک میخواهند و فضای سبز و مرکز درمانی.
بخشی از این معبر هنوز بافت قدیمی خود را با درختهای توت کهن و باغچههای آجری و قدیمی حفظ کرده است.
مسجد ابوالفضلی (ع) با آنکه زیاد بزرگ نیست، یکی از محلهای اجتماع مردم در برنامههای مذهبی است. این مسجد نزدیک چهلسال قدمت دارد و دیوارهای آن خودجوش و مردمی بالا رفته است.
مرکز خدمات جامع سلامت روستای حاجیآباد عمری دهدوازدهساله دارد و به گفته اهالی، منظور از ارائه خدمات در آن، اندازهگیری قد و وزن است و حتی بخش تزریقات هم ندارد.
اهالی سالهاست تقاضا دارند باغ بزرگ ابتدای این معبر برای تبدیل به فضای سبز تملک شود و برای بهسرانجام رسیدن این پیشنهاد اصرار دارند.
تنها تفریح و سرگرمی محمدرضا، علیاکبر و ابوالفضل، دوچرخهسواری در تپههای خاکی است.