در غرب هند، شیعه‌مذهب‌های دوازده‌امامی قوی بودند که صفویان مراوده‌های زیادی با آنها داشتند. گویا میرزاجعفر سروقدی و برادرش میرزا‌محمدطاهر هم یکی از همین هندیان بودند که در مشهد مدارسی می‌سازند.
طبق روایت‌های ساکنان، این مکان، نخستین مدرسه اهالی محله خاتم‌الانبیا (ص) است که اهالی، هم برای باهویت بودنش و هم برای اینکه کلاس درس در محله‌شان کم دارند، احیایش را خواستار شده‌اند.
سجاد اوسط لطفی می‌گوید: من تقریبا تا کلاس دهم بچه درس‌خوانی نبودم. نمی‌دانم آن سال چه فکری توی کله‌ام می‌پیچید که تصمیم گرفتم خودم را برای کنکور آماده کنم و به درس‌ها بیشتر اهمیت بدهم.
زینب عاملی می‌گوید: دوست دارم بتوانم در آینده به این علم چیزی اضافه کنم و اشکالات ساختاری روانشناسی غربی را که بر روانشناسی کنونی حاکم است، تغییر دهم.
علی ظریفیان بنیانگذار دومین مدرسه ملی مشهد است. مدرسه ای با نام «روش نو» که در مدت زمان کوتاه حضورش، یعنی از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۶۱، الگوی بسیاری از مدارس در مشهد بود.
کوچه شهید‌محمدی۲ یکی از معابر فرعی خیابان حجاب۸۸ است و در محله حجاب قرار دارد. یکی از شاخصه‌های این کوچه، زندگی اهالی در مجتمع‌های مسکونی است که خیلی از آنها بیش‌از سی‌سال عمر دارند.
به گفته اهالی سیدی حدود شش دهه پیش محله‌ای به این نام وجود نداشته تا اینکه شخصی به نام «سید‌محمود سیدی» به اینجا می‌آید و چاه آبی حفر می‌کند و سبب آبادانی می‌شود.