صبح و ظهر از «کوچه شهید‌رضا رستمیان» صدای دانش‌آموزان به گوش می‌رسد. این معبر عریض در یکی از معابر فرعی خیابان مصلی ۱۵ قرار گرفته است.
جبار باغچه‌بان به دعوت جمعی از فرهنگیان، در اواخر سال ۱۳۲۶ خورشیدی گذرش به مشهد افتاد و برای حدود سه ماه ساکن شهر امام‌رضا (ع) شد.
معلمان مرکز آموزشی «تبسم» که ویژه کودکان اوتیسم است، دست به ابتکار جالبی زده‌اند و درکنار تدریس، طراحی چند ابزار کمک آموزشی و وسایل بازی را در برنامه خود قرار دادند.
کوچه بلال۳۵ که به نام شهید‌مجید یعقوبی نام‌گذاری شده، یکی از کوچه‌های کم‌جمعیت، اما پرتردد است. فعالیت چند مدرسه دخترانه شلوغی این کوچه را افزایش داده است.
دانشجویانی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند، فرصتی برای اینکه کاری یاد بگیرند، ندارند، اما بیشتر دانش‌آموزان این مرکز در همان سال‌های تحصیل در کنار درس خواندن، کار هم می‌کنند.
کوچه شهیدحسینی محراب ۸۹ کم‌جمعیت، اما پرتردد است. زندگی ساکنان این معبر به زنگ کلاس و درس دو دبستان «غلامرضا اصغری» و دبیرستان «شهید‌محلاتی یک» و «لقمان حکیم یک» گره خورده است.
نوکاریز کمبود‌های بسیاری همچون نداشتن فضای سبز و مرکز درمانی دارد. بلاتکلیفی اراضی بایر و وجود انبارهای ضایعات هم بلای جان مردم شده است.