حوالی پاییز سال ۷۵ یا ۷۶ زنی که چادرش را تا روی پیشانی جلو کشیده و رهگذرانه از کنار بنای نیم ساخته مدرسه در حال عبور بوده، از کارگران بنا و معمار میخواهد که مدرسه را با نام پسر شهیدش تابلو بزنند.
در مدرسه «سوم شعبان» که بههمت «حاجعبدالحسین کرمانیان» بنا شد، ۵۰نفر تحصیل میکنند، اما ۱۲۰دانشآموز تلفیقی را هم پوشش میدهند که در مدارس عادی تحتنظر مدیران این مدرسه درحال تحصیل هستند.
نازنین اسماعیلی میگوید: اگر ثروتمند باشی، میتوانی به علم هم برسی، اما صرفا با داشتن علم، شاید نتوانی موفقیت مالی کسب کنی. برای آدمهای پولدار، مسیر موفقیت همیشه هموارتر است.
بعد از انقلاب به مرور ساختوساز در کوچه برادران شهید صفدرینژاد۲۰ زیاد شد. این کوچه اکنون با داشتن بوستان، زمین ورزشی و کتابخانه محل جمع شدن کودکان، جوانان و بزرگسالان محله شفاست.
منصوره شریفالحسینی یکی از بانوان موفق در حوزه آموزش میگوید: فاصله نسل ما با جوانان زیاد شده است. ما باید هدایتگر روند آموزشی باشیم نه آموزشدهنده. باید دانشآموزان را با تکنیکهای جدید آشنا کنیم.
احمد برادران افتخاری و حسین برادرش، دو دانشآموز و دو مهندس کوچک هستند که از پنج سال قبل، زمانی که رهبر در توصیههایشان به دانشآموزان گفتند که بروند و مهارتی یاد بگیرند، تصمیم گرفتند در یک دوره دستسازه علمیکاربردی شرکت کنند.
دکتر فاطمه هادوی بنیانگذار نخستین خانه حمایتی برای دانش آموزان کم توان ذهنی در ایران است. خودش میگوید خیلی تصادفی بود که سال۱۳۸۶ ساختمانی دوطبقه برای دختران کمتوان ذهنی قدبرافراشت.