تقریبا همه کوچه‌های قدیمی مشهد دارای فرعی‌هایی هستند که سرنوشت تعدادی از این فرعی‌ها هم به بن‌بست رسیده است. شاید بتوان فرعی «خندق۲۳» (توحید۲۳) را تنها کوچه بافت قدیم شهر لقب داد که هیچ‌کدام از فرعی‌هایش بن‌بست نیستند.
حدود ۱۸۱سال پیش، خدربیگ، در فاصله شش‌کیلومتری بارو‌های شهر مشهد به‌عنوان منزلگاهی تلقی می‌شد که کاروان‌های تجاری قادر به اتراق موقت در آن بوده‌اند. این قلعه چنان مستحکم بود که می‌شد روی آن به‌عنوان مکانی امن حساب کرد.
روستای چهاربرج به‌عنوان یکی از ۱۶ هسته جمعیتی محدوده تاریخی توس، سال ۱۳۹۲ به شهرداری منطقه ۱۲ الحاق شد و محله چهاربرج نام گرفت. این محله قدیمی و پررفت و آمد، در مسیر آرامگاه فردوسی است.
باغ «هشت‌آباد» یا «عشرت‌آباد» امروزی، در میانه این جزیره سبز و در ضلع شمال غربی آن واقع بود و حکایت امروز ما، بخشی از سرگذشت این نگین سبز تاریخ مشهد است.
محمد زارع تعریف می‌کند: انتهای اروند۶۰ جوی آبی بود که از پشت مدرسه آزادی به زمین‌های زراعی می‌ریخت. در کل زمستان، این آب یخ می‌زد و شبیه سرسره می‌شد. بعد‌از مدرسه با بچه‌های اینجا سرسره‌بازی می‌کردیم و یکی از تفریحاتمان همین بود.
کوچه شهید طاهری ۸ واقع در شهرک حجت (شهید درودی ۷) کوچه‌ای بن‌بست است و به‌گفته قدیمی‌ها سابقه سکونت در آن به پانزده سال قبل بازمی‌گردد. بیشتر ساکنان اینجا، سابقه ۱۰ تا ۱۲ سال سکونت دارند.
محمدرضا دهقان‌پور و خانواده‌اش از ساکنان قدیمی محله راهنمایی هستند. پدرش سال۱۳۴۵ قطعه‌زمینی می‌خرد و خانه را می‌سازد. آن زمان اینجا به قلعه احمدآباد معروف بوده است و مردم در آن گندم می‌کاشتند.