حاج‌حسن‌آقاي بادام‌درّی، چلوکبابی بعثت را از سال ۶۲ راه انداخته است. شغل اول و آخرش هم همین بوده. قبل از آن ۱۰ سال شاگرد چلوکبابی غفوریان بوده است نزدیک درمانگاه سیلو.
منطقه ۳
روستاهای دیروز، محله‌های امروز
منطقه ۳ به‌لحاظ تاریخی سابقه روستایی دارد. یعنی بسیاری از محله‌های امروز آن، در گذشته‌ای نه چندان دور روستا بوده و حالا جزئی از شهر شده است. براین‌اساس، بخش زیادی از اراضی این محدوده را زمین‌های کشاورزی تشکیل می‌داده که به‌مرور زمان و با توسعه شهر، به کاربری‌های شهری تغییر یافته است. محدوده منفصل قرقی که اسفند ۹۱ به محدوده شهری پیوست، یکی از جدیدترین الحاقات به این منطقه است. استقرار فضا‌های مهمی مانند ایستگاه راه‌آهن و سیلوی گندم از حدود سال ۱۳۴۰ را می‌توان نقطه عطف این منطقه برای تبدیل پهنه‌های روستایی به بافت شهری و افزایش جمعیت آن دانست. پس از انقلاب به‌دلیل شکل‌گیری شریان‌های مهم منطقه مانند محور گاز، رسالت، طبرسی و مجلسی، تحولات منطقه سرعت گرفت. آرامگاه و باغ‌موزه نادری و آرامگاه خواجه‌ربیع ازجمله مکان‌های هویتی و تاریخی منطقه ۳ است که جمع زیادی از گردشگران و زائران را راهی این منطقه می‌کند. در مساحت ۳۳۰۷ هکتاری شهرداری منطقه ۳ حدود ۴۱۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.
«مجموعه باغ موزه نادری» در چهارراه نادری واقع شده و اصلی‌ترین بخش آن هم خود آرامگاه نادرشاه است؛ بنایی که مهندس هوشنگ سیحون به یادبود نادرشاه افشار در سال۱۳۴۲ خورشیدی طراحی کرد و ساخت.
زندگی «داش‌حسین» ۵۷ساله یا همان «حسین طرحی» پر است از خاطرات ریزودرشتی که به‌آسانی نمی‌توان از کنارش عبور کرد. از خاطرات باغ‌های میمی می‌گوید و ارزانی و کسب و کار. از معلمی و درس‌آموختن.
مهدی ناظری، نقاش و خوش‌نویس محله بهمن است که به قول خودش نصف زندگی‌اش را درحال نقاشی بوده است. او از سال ۶۹ این هنر را آغاز کرده و ۶۰ اثر برجسته از خودش به جای گذاشته است.
روزگاری به‌دلیل مقابله‌با حملات ترکمن‌ها که به مشهد هجوم می‌آوردند و مردم را به بردگی می‌بردند، گرداگرد روستا بارو و چهار برج ساخته‌اند و دور آنها نیز خندقی کنده‌اند.
۲۲ سال می‌شود که چراغ کارگاه اتحاد خانواده لایی در محله خواجه‌ربیع روشن است و آنها در این مدت خاطرات زیبای موفقیتشان راهر بار با ساخت یک دستگاه و اختراع جدید در آن شکل می‌دهند.
بانی مسجد حسین‌بن‌علی (ع) می‌گوید: ساخت مسجد از آغاز انقلاب رقم خورد، اما سال ۵۸ تابلوی تاسیس آن به‌طور رسمی نصب شد. آن روزها ما تازه به طبرسی‌شمالی ۳۰ آمده بودیم و در این محدوده مسجدی نبود.