صبح و ظهر از «کوچه شهید‌رضا رستمیان» صدای دانش‌آموزان به گوش می‌رسد. این معبر عریض در یکی از معابر فرعی خیابان مصلی ۱۵ قرار گرفته است.
مسجد ابوالفضلی‌ها حالا برای اهالی شبیه صندوقچه‌ای ارزشمند و پر‌خاطره است، مکانی که قلب محله محسوب می‌شود و برای همسایه‌ها مرکزیت دارد.
فاطمه ابویی‌مهریزی یکی از بانوان فعال منطقه ۲ است. مرکز ثقل فعالیت‌های وی در این است که توانسته است در مدت حدود دو سال بیش از هشتصد بانوی هنرمند شهر را در دل مسجد امام‌خمینی (ره) تربیت کند.
حاج علی‌اکبر غلامی، معتمد و واقف هشتادویک‌‌ساله مسجد الرسول(ص)، درست در روز‌هایی که به آن دوران بازنشستگی و ایام استراحت اطلاق می‌شود، آرامش و آسایش خود را فراموش می‌کند و تصمیم به وقف می‌گیرد.
کوچکی مسجد موجب شده بود میان مردم به مسجد خردو معروف شود؛ البته مردم نام دیگری هم بر مسجد گذاشته بودند؛ «حسن یک‌دست.» در همین محل، «حسن» نامی زندگی می‌کرد که یک دستش معیوب بود.
بیش‌از شصت‌سال پیش، دو فرد سرشناس به نام‌های نورمحمدی و ناجی با ساخت مسجد و آسیاب گندم برای هم‌نسلان خود، یادگاری ماندگاری در انتهای کوچه شهدای فاطمیون۲۰ به جا گذاشتند،
همه اهل محل، غلامحسن پورملائکه را به مردم‌داری و برخورد خوبش می‌شناسند. از هیچ کمکی دریغ نمی‌کند. بار‌ها در و پنجره خانه اهل محل را بی‌چشمداشت تعمیر کرده است.