کارگاه عروسک‌سازی ریحانه بزازیان و زهرا خلیل‌زاده، ۲ بانوی محله فرهنگیان، برای خانم‌ها اشتغال‌زایی کرده است.
سعیده زنبوری تعریف می‌کند: به‌طور‌کامل فلج شده بودم. تنها چیزی که زنده بود، مغزم بود. پنج‌سالم که شد، کم‌کم توانستم دست‌هایم را تکان بدهم.
مریم قنادزاده، دختر سوم «طلعت شمشیری» بانوی شاعر مشهدی، هزینه مراسم چهلم مادرش را وقف کارگاه خیاط ی و آموزش هنرجویان مشهدی کرده است.
حرفه زهرا غلام‌شاهی پرستاری است، ولی نه استخدام وزارت بهداشت است و نه به خاطر کاری که می‌کند، قرانی پول می‌گیرد.
حمید قاسمی، عضو شورای اجتماعی محله رسالت است که در محله اش کارگاه خیاط ی راه اندازی کرده و قرار است چرخ‌هایش به دست نیازمندان بچرخد تا منبع درآمدی برای آن‌ها باشد.
زهرا هوشیارامامی مربی خیاط ی محله بهشتی می‌گوید: یکی از شاگردان کلاسم می‌گفت که افسردگی داشته و به‌سراغ روان‌شناسی مشهور رفته است. او پیشنهاد کرده که در یکی از دوره‌های خیاط ی ثبت‌نام کند.
فروغ فیاض می‌گوید: زمانی که مدرک پایۀ ششم را گرفته، پدرش به او و خواهرانش گفته که بروید هر هنری می‌خواهید یاد بگیرید. او هم خیاط ی را انتخاب کرده. از ۱۴ سالگی دستش توی جیب خودش بوده است.