آقا و خانم کرمی توانسته‌اند با راه‌اندازی کارگاه هنری زمینه اشتغال فرزندانشان را فراهم کنند. کارگاهی که در آن از نقاشی بگیر تا سفال‌سازی و مجسمه‌سازی و حجاری روی سنگ انجام می‌شود.
محمدرضا حمیدی، از معدود بازماندگان هنر نقاشی قهوه‌خانه‌ای می‌گوید: شاهنامه در برخی دوره‌ها فقط با کمک نقاشی در ذهن مردم زنده ماند، این نقاشی در دوره‌ای برای مردم، حکم رسانه فرهنگی و ادبی را داشته است.
رضا خوری معتقد است حتی اگر در یک گوشه از حرم به‌تنهایی مشغول مداحی باشی، حضرت‌رضا (ع) صدایت را می‌شنود و مزدت را می‌دهد.
او می‌گوید: روز‌های اولی که به مدرسه رفتم، سرمشق‌های درسی را با دقت درست شبیه سرمشق‌های خانم معلم می‌نوشتم. خانم معلم پی به استعدادم درزمینه خوش‌نویسی برد.
جلال مقدم می‌گوید: هدف من از هنر معرق، القای یک حس بود، حسی شاید شبیه نشان دادن هر چند کوچک یک ارادت به پروردگار، ائمه اطهار (ع)، واقعه عاشورا برای همین دست به خلق تابلوی زیارت زدم.
لیلا محمدزاده که مدیر مدرسه سوم شعبان ۲ و برگزار‌کننده این نمایشگاه است، می‌گوید: تاکنون برای معلولان بازارچه دایر شده است، اما تابه حال بازارچه مخصوص ناشنوایان ندیده بودم؛ به‌همین‌دلیل تصمیم گرفتیم محصولات این بچه‌ها را نیز در بازارچه‌ای به نمایش بگذاریم.
برگزاری نمایشگاه «بافتنی با قلاب» برای آیدا قدوسی، حکم به‌حقیقت‌پیوستن یک باور را داشت. او باور دارد وقتی مشغول بافتن است، دغدغه‌هایش را فراموش می‌کند و فکرش آزاد می‌شود.