این مجموعه‌دار ماکت‌های هواپیما می‌گوید: علاوه بر احساس و اشتیاقی که به هواپیما و پرواز دارم، باید بگویم که دلم می‌خواست یک مجموعه جمع‌وجور از تاریخ هوانوردی دنیا را داشته باشم.
این نوجوان که در مراسم آموزش‌و‌پرورش، مساجد و حسینیه محله‌شان برنامه اجرا می‌کند، می‌گوید: خیلی برای اجراهایم تمرین می‌کنم تا کارم دل‌نشین باشد.
ابوالفضل مهرزادنیا می‌گوید: گاهی افراد وقتی متوجه می‌شوند نابینا هستم، می‌خواهند به‌زور من را از خیابان رد کنند! لباسم را می‌کشند. بعد هم می‌گویند «برایمان دعا کن!» از این برخورد ناراحت نمی‌شوم.
این دانش‌آموز ۱۱ ساله که دچار آسیب مغزی شده، می‌گوید: هر‌زمان فوتبال از تلویزیون پخش می‌شد، گزارشگری می‌کردم و عین مجری‌ها درباره بازی‌ها صحبت می‌کردم. خانم مدیر پیشنهاد کرد خبرنگار مدرسه بشوم.
سال‌به‌سال استعداد هنری فاطمه شکوفاتر می‌شود، به‌طوری‌که به‌زودی از این هنرش به درآمد می‌رسد. می‌گوید: نقاشی باعث می‌شود ذهن خلاق‌تر شود و درس‌ها را هم بهتر متوجه شوم.
ناهید مهمان‌دوست دارنده رتبه ممتاز از انجمن خوش‌نویسان مشهد در کلاس‌های خود نه‌فقط خطاطی، بلکه تجربه‌های عمر چهل‌و‌یک‌ساله‌اش را با هنرجویان به اشتراک می‌گذارد.
حامد ودود می‌گوید: پدرم زمانی‌که هم‌سن‌و‌سال من بوده، در مسجد محله مکبری می‌کرده است. او قاری قرآن هم هست و در جلسات قرآن مسجد شرکت می‌کند. از چند سال پیش تشویقم کرد که مکبری را یاد بگیرم.