۶۰هزار و ۵۰۰ مترمربع از ۷۰هزار مترمربع فضای سرپوشیده زیارتی حرم مطهر امام رضا(ع) از دهه ۶۰ قرن چهارده خورشیدی ساخته شده است.
افزایش ناگهانی تقاضا برای دریافت خط تلفن بین سال‌های۱۳۲۰ تا ۱۳۲۶ سبب نایاب‌شدن خط و شماره در شهر می‌شود؛ آن‌چنان‌که در مشهد بازار سیاه تلفن به وجود می‌آید و به‌مرور از شدت آن کاسته می‌شود.
حضور پرنده‌ها در روضه منوره، قدمتی به اندازه سال‌های ساخت این بنای مقدس دارد؛ البته این فرضیه به هیچ سند تاریخی مشخصی پیوند نمی‌خورد.
حقیقت این است که «هیچ» خانه‌ای را نه در روستای پاژ و نه در هیچ‌جای دیگر نمی‌توان به فردوسی بزرگ نسبت داد؛ زیرا هزار سال از زمان حیات فردوسی می‌گذرد و اکنون دیگر نشانی از خانه‌های آن زمان باقی نمانده است.
سیل هولناک سال ۱۳۲۹، عملا بخش‌های بزرگی از محله عیدگاه و پایین‌خیابان را از بین برد و نیرو‌های نظامی برای مهار بحران، وارد عمل شدند.
قدیمی‌های مسجد بالاخیابان از ۳۰ سال پیش مراسم گلباران حرم را در روز ولادت حضرت رضا (ع) اجرا می‌کنند.
وقتی سلطان‌حسین‌میرزا نیرالدوله والی خراسان شد، تلاش کرد آب پاکیزه‌ای برای مسجد گوهرشاد فراهم کند. او آب لوله‌کشی را از باغ منبع به مسجد گوهرشاد آورد تا نخستین لوله‌کشی به سبک جدید در مشهد رقم بخورد.