نیم قرن پیش، گردشگران خارجی خانه تاریخی مولوی‌ها را در خراسان و مشهد می‌شناخته‌اند. چون صاحبش عضو یونسکو بوده و هر مسافری که قصد سفر به خراسان را داشته، می‌توانسته مهمان خانه پلاک ۸۸ بشود.
در آن زمان جایی بوده است که مشعل‌های حرم را در آن جمع و نگهداری می‌کرده‌اند. به این فضا مشعل‌خانه می‌گفتند و افرادی باعنوان مشعل‌دار و مشعلچی زیر‌نظر مشعل‌دار باشی و مهتر‌مشعل‌دار کار می‌کردند.
محمدکاظم صبوری، متخلص به «صبوری»، متولد ۱۲۵۹ هجری قمری، فرزند حاج محمدباقر و پدر ملک الشعرا بهار است.
فاطمی‌مقدم می‌گوید: عودسوزی آن‌قدر قدمت دارد که هرکیش، آیین یا گروهی می‌تواند ادعا کند که پیشینه این‌کار به آن برمی‌گردد، اما اسنادی در‌این‌باره وجود ندارد.
نام عبدالحمید مولوی به عنوان باستان‌شناس در یونسکو ثبت شده بود و هر پژوهشگری که به خراسان می‌آمد، یونسکو نشانی منزلش در خیابان مولوی را به او می‌داد.
در سال ۳۵۲ قمری، برای نخستین‌بار عید غدیر عمومی جشن گرفته شد اما تسلط سامانیان و غزنویان و سلجوقیان که با دستگاه خلافت عباسی ارتباطات گسترده سیاسی داشتند، باعث شد که برگزاری عید غدیر به‌صورت عمومی امکان نداشته باشد.
عبدالجواد روح‌القدس تعریف می‌کند: قزاق‌ها با قنداق تفنگ سروصورتش را مجروح کردند و او را با خود بردند. روح‌القدس را هر شب شلاق می‌زدند و شکنجه می‌کردند. او در وقت شهادتش تنها ۳۴سال سن داشت.