چندصدسالی می‌شود که خاندان اقوام‌شکوهی را با نقاره‌زنی و طبل‌زنی در حرم امام رضا (ع) می‌شناسند.
زائری که به زیارت می‌آید باید ابتدا از بازار عبور کند. از زنجیر بگذرد تا وارد بست شود. سپس از گذرگاه طاقدار بلندی عبور کند و به محوطۀ وسیع چهارگوشی که از آثار شاه‌عباس کبیر است، برسد.
هرچند رسم بر این نبوده است که آن‌ها میراث‌دار پدرانشان باشند، مگر اینکه خودشان بخواهند؛ بخواهند روزی دو نوبت، صبح و عصر صدوشش‌پله را بالا بروند و بیست‌دقیقه نقاره بزنند.
مردم ۱۸ تیر در اعتراض به لباس متحدالشکل که مقدمه وضع قانون کشف حجاب است، راهی حرم مطهر می‌شوند، اما در فلکه حضرت، مأموران انتظامی، آن‌ها را محاصره می‌کنند.
با امام‌رضا (ع) عهد کردم، اگر دستم را بگیرد تا از این گرفتاری رها شوم، چهارشنبۀ هر هفته کسانی را که نمی‌توانند به زیارت آقا بیایند؛ به حرم ببرم.از همان چهار‌شنبه هم تصمیمم را عملی کردم.
عباسعلی عباس‌زاده آنقدر به خودش دستمال بسته تا خونریزی نکند مثل یک درخت لته شده اما با خودش می‌گوید: اگر اینجا بمانی یا اسیر می‌شوی یا شهید و زن و پنج بچه‌ات بی کس و کار می‌مانند.
سادات موسوی در قرن چهارم به بلاد توس آمدند و امور بقعه شریف رضوی و نقابت سادات را برعهده گرفتند.