بعد از آخرین تصادف «علی آقا» دیگر نتوانست درست راه برود، پاهایش را روی زمین می‌کشد و نانش را به سختی در می‌آورد.
آمدم بیرون و روبه‌روی پنجره فولاد ایستادم و گفتم: آقاجان نمی‌خواهم هیچ‌کس پارتی من شود اگر لیاقت دارم خودتان اسمم را بنویسید.
هر سال خودم به مشهد می‌آمدم. سال ۱۳۹۷ شب قدر یک‌باره و از ته دل از امام‌رضا (ع) خواستم که مرا با همسایه‌ها و دوستانم بطلبد.
جواد سیم‌ریز می‌گوید: وقتی کارم را شروع کردم ورودی‌ها زنجیر‌های هلالی داشت. ماشین‌ها تا نزدیک ورودی صحن‌ها می‌آمدند. مجبور بودیم همه را کنترل کنیم.
«حسین آقا می‌آی حرم پیش ما کار کنی؟ نیرو لازم داریم.» این جمله کافی است تا حسین مرادی که همیشه حرم امام رضا (ع) برایش پناه خوشی و ناخوشی بود، از خداخواسته راهی شود.
خیابان تهران نخستین خیابانی است که در مشهد با نام امام رضا(ع) تابلو خورد و خاطره ساز شد.
حادثه تاریخی مسجد گوهرشاد هنوز هم کم و بیش در حافظه تاریخی مردم مشهد جای دارد، اما تغییر نام میدان ظاهرا چندان در گوش مردم آشنا و جا افتاده نیست.