شهید سیدنوری موسوی طلبه‌ای بود که به عشق کشور و امام خمینی(ره) درس را رها کرد و راهی جبهه شد. او تیربارچی و معاون فرمانده دسته بود.روز تشییع پیکر او دانش‌آموزان دبستان شهید جهان‌آرا مدرسه را تعطیل کردند.
محله شهید رجایی غیر ازمجموعه فرهنگی تفریحی بوستان رجا، بافت و کاربری شهری زیادی ندارد و بیشتر مساحتش به زمین‌های کشاورزی و رهاشده آستان‌قدس اختصاص دارد. درگذشته این محدوده به قلعه‌ساختمان معروف بود و کشاورزان هر روز مسافتی طولانی را برای کار در زمین‌ها طی می‌کردند تا این‌که رضاشاه دستور ساخت ۱۰ واحدخانه را برای اسکان این افراد داد.
عباس بهرامی ۱۸ سال است رسم ارادتش به امام حسین(ع)را با وقف خانه‌اش به هیئت‌های عزاداری ادا می‌کند او می‌گوید: بااین وقف حالا از مردم از شهرهای مختلف مهمان خانه ما می‌شوند.
حیدر صفرپور شاعر محله شهید رجایی به عشق اهل بیت شاعر شده است. می‌گوید: درسی نمی‌خواندم و سوادم در حد چهار کلاس ابتدایی و سواد قرآنی است، اما این کمبود مانعی برای رسیدن به علاقه و عشقش برای شعر گفتن در مدح اهل بیت نمی‌شود.
حاج‌آقا کرمانی می‌گوید: دوسالی جبهه بودم و به همین خاطر درجه دریادلی گرفتم. وقتی آمدم پسرم قربانعلی رفت جهبه و در اورند شهید شد. پسرم، همانند دیگر شهدای آن عملیات نشانی ندارد، جز یادش که در دلمان زنده است.
ماجرا برمی‌گردد به سال۵۲ که یکی از اهالی محله قطعه زمینی را در «قلعه‌ساختمان» یا شهرک شهید‌رجایی امروزی در محلی که امروز به نام موعود ۲۳ نام‌گذاری شده، وقف ساخت مسجد می‌کند.
آقای قرایی پیشکسوت محله شهید رجایی است. کسی که همه فرزندان و نوه‌هایش ورزش کار حرفه‌ای هستند. درمیان خانواده قرایی افرادی به این رشته ورزشی مشغولند؛ داماد، دو دختر، فرزندان و وابستگانشان اغلب به‌شکل حرفه‌ای ورزش می‌کنند و در بینشان مربی تیم ملی، داور، مسئول هیئت ووشوی استانی و... به چشم می‌خورد.
سردار شهید شکرالله خانی‌دهنوی از اهالی محله شهرک شهید رجایی و جزو اولین فرماندهان یگان دریایی بود. احداث اولین کتابخانه قلعه ساختمان یکی از ماندگارترین کار‌های اوست.