یکی از آپارتمان‌های متفاوت که الگوی خانه‌های ویلایی در آن پیاده شده، واحدی در طبقه چهارم یک مجتمع در محله حجاب است؛ آپارتمانی که با استفاده از گل و گیاه سبز شده است.
سال‌های پایانی دهه۸۰،زمین‌های انتهای بولواراندیشه که اثری ازآب وآبادانی درآن به چشم نمی‌خورد،سهم ایثارگران وجانبازان شد تا شهرکی به‌نام جانبازان ساخته شود.زمین‌های این‌محدوده به قطعات۲۰۰متری تقسیم شد وبنیاد جانبازان به هر دونفریک قطعه تحویل داد تاخودشان بسازند یا کارساخت‌وساز را به بنیادواگذار کنند. بعد ازتقسیم‌بندی‌های جدید نام محله را«ایثارگران»گذاشتند.
ناخدایکم علی‌اصغر زارعی، شهروند محله ایثارگران است که ۲۸ سال از عمر خود را در خدمت نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی سپری کرده است.
کمتر‌کسی به خدیجه خانم زنگ می‌زند و او را به میهمانی دعوت می‌کند؛ چون می‌داند او باید خانه بماند و مراقب همسر جانبازش باشد. اصلا خدیجه عصای دست حسن محزونی شده است.
فاطمه افشار به نمایندگی از مردم محله‌اش، چند سال از این اداره به آن سازمان نامه‌نگاری و دوندگی می‌کند و سرانجام در یکی از روز‌های محرم شاهد سرپا شدن تنها مسجد محله‌اش می‌شود.
اسماعیل ثنایی سال ۶۵ پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، عازم جبهه شد و هنوز ۶ ماه از خدمتش نگذشته بود که در عملیات کربلای ۵ در منطقه سومار به شهادت رسید.
محمدعلی دلیری، معروف‌به «علی تهرانی» یکی از ورزشکارانی است که در گودریش سفید کرده و از پیش‌کسوت‌های بامرام زورخانه است. او نخستین‌بار در سال ۵۲، از ده قلهک شمیرانات تهران، به زورخانه و کشتی وارد شد.
سال‌های پایانی دهه ۸۰، زمین‌های انتهای بولوار اندیشه که اثری از آب و آبادانی در آن به چشم نمی‌خورد، سهم ایثارگران و جانبازان شد تا شهرکی به‌نام جانبازان ساخته شود.