خیابان دانشجو‌ی۱۱، چهار مدرسه دولتی و غیردولتی را در خود جای داده است که رفت‌و‌آمد‌ها به این معبر را افزایش می‌دهد.
محله دانشجو یادگار خانه‌های اهدایی حسین‌آقا ملک در سال ۱۳۳۸ به حدود۳۵۰۰ نفر از فرهنگیان مشهد است. روند توسعه‌ای محله دانشجو به اواسط دهه۶۰برمی‌گردد؛ آن‌زمان مردم شروع به ساخت‌وساز خانه در این محدوده کردند. زمین‌ها قطعه‌های۵۰۰متری بود. نام «دانشجو»هم از اواخر دهه۷۰روی محله نشست.
زکیه انتظار‌یزدی، بانی فراهم‌شدن ۱۶۰دست جهیزیه کامل بوده است. قرار‌گرفتن در این مسیر، او را با نیازمندان و خیران دیگری هم آشنا کرده است.
علیرضا بهدانی هنرمند خوشنویسی که در میانسالی ۵۰ قرآن و ۵۰ دیوان شعر کتابت کرده و آثار هنری‌اش در خانه، آموزشگاه و کارگاه کارش روی هم انباشته شده است.
هومن مرصعی و هدایت گواهی، برمبنای یک الگوی جهانی کارشان را «واچینی» و دوباره‌چینی بنا‌های تاریخی مشهد قرار دادند و به این روش توانستند تعداد زیادی از خانه‌های تاریخی مشهد را در انبار‌های تاریک و نمور شهرداری حفظ کنند.
پوریا نوری نوجوان نوزده ساله محله دانشجو یک سینک هوشمند می‌سازد که خودش آب کف‌دار را به فاضلاب هدایت می‌کند و آبی مثل سرریز آب وضو، شستن میوه و سبزی و غیره را ذخیره می‌کند.
پارسا سال۱۴۰۱ در مسابقات علمی‌پژوهشی پژوهش‌سرا‌ها مقام اول را کسب کرد و پس از آن تصمیم گرفت روبات آتش‌نشانش را ارتقا دهد تا با آن در مسابقات استانی و کشوری شرکت کند.
پوریا مینایی آن‌قدر آچار به دست بود که مادرش او را در کلاس‌های روباتیک ثبت‌نام کرد. ابتدا علاقه چندانی نشان نمی‌داد، اما همین که به مرحله برنامه‌نویسی رسید، ساعت‌ها در اتاقش به طراحی ایده می‌پرداخت.