تیمور غیاثی، یکی از خوشتیپترین ورزشکاران تاریخ ورزش ایران است که به عنوان پرندهای دستنیافتنی روزی روزگاری پرچم کشورمان را در میادین بینالمللی بالا میبرد.
غلامعباس بیوک؛ بازیکن، مربی بدنساز، مربی دروازهبانها، سرمربی، تدارکاتچی و... فوتبال مشهد است. او ۳۰ سال است که به فوتبال مشهد خدمت میکند، اما حالا به جز احترام شاگردان چیزی برایش نمانده است.
اسماعیل سیاهپور درباره دوران ورزشی خود گفته است: سالهای ۲۸تا ۳۰ برای اولینبار در مسابقه چهارکیلومتر دوچرخهسواری مشهد در خیابان عدل خمینی شرکت کردم و مقام سوم را به دست آوردم.
حسن شادلو از مربیهای پیشکسوت تیم محلات مشهد میگوید: من با یک مغازه بقالی خرج خانه را میدادم، ۶ دختر عروس کردم و تیم فوتبالم را هم میچرخاندم. ۲۰۰ تا بازیکن تربیت کردم، اما یکیشان سیگاری نشد.
همه میدانند که اندام تنومند و ورزشکارانه نانوای ۸۰ ساله محلهشان به خاطر تمرینها و ورزشهای هرشب اوست. برای همین هم هست که هروقت سیدمحمدعلی جعفــریدولتآبـادی را میبینند، به او میگویند «سلام پهلوان.»
احمد قائم مقامی در جشنوارههای مختلفی مانند طریق جاوید و امام علی (ع) رتبههای برگزیده را به دست آورده است. تازهترین نمایشگاه او باعنوان «طریق ماندگار» در نگارخانه جهان اسلام پارک ملت برگزار شده است.
محسن توسلی میگوید: استاد روحانی موجب یک جریان سازی هنری در مشهد شد. حتی بسیاری از هنرمندان بزرگ که در تهران ساکن بودند، هروقت به مشهد میآمدند حتماً سری به استاد هم میزدند.