موسسه خیریه جامع امام‌رئوف (ع) در سال ۱۳۸۸ با همت جمعی از خیران، فعالیت خودش را تحت نظارت سازمان بهزیستی آغاز کرده است.
محله رضائیه با ۵۰ هکتار وسعت، جزء ده محله کوچک مشهد است. این محله که در فاصله کوتاهی تا بارگاه منور رضوی قرار دارد، از قدیم به خاطر نزدیک بودن به حرم مطهررضوی یکی از محل‌های مورد علاقه سکونت زائران و مجاوران بوده و به همین‌دلیل بعد از انقلاب رضاییه نامیده شده است. بخشی از این محله در گذشته حسین‌آباد قائنی‌ها نام داشته است.
زمان‌های قدیم در محدوده محله رضاییه باغ‌های میوه وجود داشت که مردم آن را چهار درویش نام‌گذاری کردند. همچنین این محله در گذشته چهار حمام به نام‌های حمام زمانی، حاج احمد، بی‌نظیر و حمام مهر داشته است.
منطقه ۵ از دیرباز به سبب نزدیکی به حرم مطهر آقا علی بن موسی الرضا (ع) پذیرای زائران آقا بوده است. گزارش پیش رو مختصری توضیحات درباره اماکن منطقه مناسب احوال زائران است.
کوچه امت یک (شهید علی‌اکبر زوار کاریزی) را به همدلی و وحدت ساکنانش می‌شناسند. همسایه‌ها هوای هم را در خوشی و ناخوشی دارند و به هر بهانه‌ای دور هم جمع می‌شوند.
هزینه هیئت را از مغازه اغذیه‌فروشی که دارم و کم‌کم جمع می‌شود، تأمین می‌کنم. خدا را شکر می‌کنم. به امید خدا تا زنده‌ام مجلس امام‌حسین (ع) را برپا می‌کنم.
در شلوغی‌های سال۵۷، روز‌های اول خودم تنهایی به راهپیمایی‌ها می‌رفتم و می‌خواستم اطلاعات بیشتری پیدا کنم. نیرو‌های پایداری شاه در چهارراه شهدا روبه‌روی باغ نادری که محل فعلی هتل غدیر است، مستقر و برای سرکوب آماده بودند. چند روزی رفتم و موقعیت را خوب سنجیدم. دانش‌آموز دبیرستان جهان نو بودم و کوچه‌های اطراف را می‌شناختم.
خانه‌ها ساخته می‌شوند و خانواده‌ها برای سکونت به اینجا می‌آیند و کوچه هم آباد می‌شود. نزدیک‌بودن آن با حرم مطهر رضوی، سال‌ها پیش زائران عاشق اهل بیت(ع) را وسوسه می‌کند که در آن هیئتشان را بنا کنند. مراسم مذهبی چهار هیئت یتیمان حضرت زهرا(س)، بیت‌العباس، هیئت ابوالفضلی بشرویه و هیئت ابوالفضلی روستای نوزاد بیرجند در این کوچه کوچک حال و هوای معنوی به آن بخشیده است.