حالا میگویند مسائل امنیتی و بهداشتی خانههای زائرپذیر باید رعایت شود و به حق هم هست، اما بزرگترها میگویند قدیم این حرفها نبوده است سنتی دیرینه در رضائیه هست که زائر آقا را نمیگذارند بیجا و مکان بماند.
محله رضائیه با ۵۰ هکتار وسعت، جزء ده محله کوچک مشهد است. این محله که در فاصله کوتاهی تا بارگاه منور رضوی قرار دارد، از قدیم به خاطر نزدیک بودن به حرم مطهررضوی یکی از محلهای مورد علاقه سکونت زائران و مجاوران بوده و به همیندلیل بعد از انقلاب رضاییه نامیده شده است. بخشی از این محله در گذشته حسینآباد قائنیها نام داشته است.
جواد سیمریز میگوید: وقتی کارم را شروع کردم ورودیها زنجیرهای هلالی داشت. ماشینها تا نزدیک ورودی صحنها میآمدند. مجبور بودیم همه را کنترل کنیم.
موسسه خیریه جامع امامرئوف (ع) در سال ۱۳۸۸ با همت جمعی از خیران، فعالیت خودش را تحت نظارت سازمان بهزیستی آغاز کرده است.
زمانهای قدیم در محدوده محله رضاییه باغهای میوه وجود داشت که مردم آن را چهار درویش نامگذاری کردند. همچنین این محله در گذشته چهار حمام به نامهای حمام زمانی، حاج احمد، بینظیر و حمام مهر داشته است.
منطقه ۵ از دیرباز به سبب نزدیکی به حرم مطهر آقا علی بن موسی الرضا (ع) پذیرای زائران آقا بوده است. گزارش پیش رو مختصری توضیحات درباره اماکن منطقه مناسب احوال زائران است.
کوچه امت یک (شهید علیاکبر زوار کاریزی) را به همدلی و وحدت ساکنانش میشناسند. همسایهها هوای هم را در خوشی و ناخوشی دارند و به هر بهانهای دور هم جمع میشوند.
هزینه هیئت را از مغازه اغذیهفروشی که دارم و کمکم جمع میشود، تأمین میکنم. خدا را شکر میکنم. به امید خدا تا زندهام مجلس امامحسین (ع) را برپا میکنم.