گزارش‌های مربوط به کم‌آبی‌های سال ۵۵۰ قمری به بعد، مصادف با مرگ سلطان سنجر سلجوقی بود که خراسان به عرصه ترک‌تازی اقوام ترکمان و غُز تبدیل شد و همین مسئله به زیرساخت‌های آبی شهر آسیب بنیادی زد.
شخصی به نام «ابوصالح» معروف به «نواب» که مدرسه نواب را هم ساخته بود، احداث مصلی پایین خیابان را شروع کرد و در سال ۱۰۸۶ و ۸۷ این بنا را به پایان رساند.
بعد از این‌که فرمانروای صفوی رضایت تعدادی از علمای جبل‌عامل را برای هجرت به ایران و توسعه علوم اهل‌بیت (ع) به‌دست آورد، نام ۱۰ تن در تاریخ حرم‌‍رضوی به‌عنوان خانه ابدی ثبت و ضبط شده‌است.
به‌دنبال تهیه تدارکات، لشکر ایران پس از ورود به مشهد، به پنج توپ قلعه‌کوب مجهز شد و به سمت قندهار لشکر کشیدند. این محاصره دو ماه طول کشید و بالاخره قندهار به دست سپاهیان ایران آزاد شد.
گزارش‌های تاریخی نشان می‌دهد که ازبک‌ها برای نخستین‌بار در تاریخ مشهد، برای نفوذ به شهر از کندن تونل استفاده کردند، اما مدافعان مشهدی با رها کردن آب در آن تونل‌ها مانع از تحقق نقشه عبیدالله خان شدند.
«عیش‌آباد» روستایی قدیمی که امروزه بخشی از محدوده شهری مشهد است و روزگاری، از مراکز عمده تولید چغندر در مشهد بود؛ مزرعه‌ای که تاریخی طولانی دارد و نشان آن را می‌توان در اسناد مربوط به دوره صفویه نیز یافت.
در کاروان‌سرای باباقدرت تعدادی حجره برای مبادلات تجاری وجود داشت که از سوی آستان‌قدس به افراد مختلف اجاره داده می‌شد. باباقدرت به‌دلیل قرار گرفتن در مسیر اصلی حرکت کاروان‌های زائران، از نظر فعالیت‌های اقتصادی و تجاری رونق خوبی داشت.