کوچه باغ انگوری چمن

چمن‌۳۱ از کوچه‌هایی است که هنوز هم حال و هوای قدیمش را دارد. این کوچه با همان خانه‌های کوچک ویلایی، شما را به گذشته می‌برد. به گفته اهالی از سال‌۱۳۵۰ به بعد، آبادی به اینجا آمده و خانه‌ها یک‌در‌میان ساخته شده و کم‌کم کوچه شکل امروزش را به خود گرفته است.

در دو طرف ابتدای کوچه، باغ انگور اصغر شجاع باغدارطوسی قرار داشت که وجود باغ سبب شده بود برخی این کوچه را با نام «باغ انگوری» بشناسند. اوایل انقلاب اسلامی تغییر و تحولات در این کوچه زیاد شده و به‌سرعت ساخت‌وساز‌ها کامل و معابر نیز آسفالت شد.

مؤسسه خیریه علی بن‌موسی‌الرضا (ع) کارش را سال‌۱۳۶۲ در این کوچه به‌طور رسمی آغاز کرد و این روز‌ها پذیرای بانوان خیّری است که در آنجا فعالیت می‌کنند.

درختان برافراشته این کوچه توسط اهالی محل کاشته شده‌اند و در همه این سال‌ها باعث سرسبزی و زیبایی این معبر بوده‌اند. هر‌چند این روز‌های زمستانی برگی به آن‌ها نیست، باز هم زیبایی خاص خود را دارند.

علی‌اکبر حاجی‌آبادی شصت‌و‌هشت ساله که از سال‌۵۳ ساکن این کوچه شده است، در همان زمان برای سرسبزی و زیبایی معبر، جلو در خانه اش درختان توت کاشت.

زهرا شوقی هفتاد‌و‌هفت‌ساله که از کودکی در این معبر ساکن است، می‌گوید: یکی از ویژگی‌های چمن‌۳۱ یکدل و همدل‌بودن همسایه‌هاست که دلیلش به قدیمی‌بودن آن‌ها برمی‌گردد.