آنطورکه میگویند، از دهه۳۰ هرجا قدمی برای طرق برداشته شده یا کاری راه افتاده، پای مرحوم رمضانعلی کاشی در میان بوده است. فرقی نمیکرد ماجرای آسفالت جاده بود یا آب و برق طرق؛ مهم آسایش مردم بود.
نخستین مدرسه راهنمایی و کودکستان طرق را هم او به کمک اهالی و دیگر بزرگان روستا راه انداخت. درمجموع باید گفت به دستِ دهنده و کارهای خیر و نیت خوبش شناخته میشد.
کمتر از یک ماه از فوت مرحوم حاج رمضانعلی کاشی میگذرد که پسرش عباس کاشی، وکیل پایهیک دادگستری، خبر از آغازبهکار مجدد «خانه انصاف» با نام «خانه وکیل ترمیمی» میدهد. این خانه به همت او و خواهرش، لیلی کاشی، به یاد پدر برپا خواهد شد و خدمات گذشته او را دوباره به اهالی ارائه خواهد کرد. شهرآرامحله درگذشت مرحوم را به خانوادهاش تسلیت میگوید.
در قدیم حرف بزرگتر حجت بود، بهویژه در روستاها بهخاطر صمیمیت مردم، این موضوع بیشتر مورد توجه قرار میگرفت. سال۴۷ در محله طرق، خانه انصاف شکل گرفت. حاجرمضان که یکی از بزرگترهای طرق بود، عضوی از این خانه و رئیس آنجا شد.
قرار بود قبل از اینکه دعواهای مردمی به مرحله دادگاه برسد، ریشسفیدان پا پیش بگذارند و سروته ماجرا را هم بیاورند. هرجا حرف از اختلاف بود، مرحوم حاجیرمضان وساطت میکرد و آنها را آشتی میداد. زبان گرم و مهربانش به دل مینشست و صلح را بین افراد برقرار میکرد. گاهی برای دعواهای خارج از روستا هم بهسراغ او میآمدند.
زمانی دعوا میان پاسگاه کوکا و دادگستری بود. این دعوا از بحث میان دادیارها و رئیس پاسگاه شروع شد و بالا گرفت. بهسراغ حاجرمضان رفتند تا اوضاع به حال سابق برگردد. حرفهای مرحوم به دل رئیس پاسگاه نشست و این اختلافات فیصله یافت. چندوقتی که از ماجرا گذشت، برای حاجی از تهران وزارت دادگستری نشان عدالت آوردند. هنوز خانواده کاشی آن حکم و نشان را دارند، نشانهای از تلاش درجهت برقراری انصاف و عدالت.
پسر مرحوم کاشیطرقی میگوید: این اواخر بهدلیل کهولت سن، پدر خارج از طرق و همراه ما فرزندانش زندگی میکرد و بیشتر در منزل بود. گاهی از ما میخواست او را به طرق ببریم تا احوال هممحلهایهایش را بپرسد.
او ادامه میدهد: من و خواهرم تصمیم گرفتیم خانه پدری در ولیعصر ۲ را که اکنون متعلقبه خواهرم است، به خانه انصاف با رویکرد امروزی تغییر دهیم و بهصورت پایلوت، وکالت ترمیمی (خدمات وکالتی رایگان با نگاه صلح و سازش و ترمیم اختلاف) را با حضور وکلای خراسان رضوی ارائه کنیم.
عباسآقا با توصیف پدرش توضیح میدهد: از نگاه من، پدرم مردمدار، بااخلاق، صبور، شجاع، دلیر، مدافع حق و عدالت بود و در اجرای آن کوتاهی نمیکرد؛ همین ویژگیاش سبب شد من هم به دنبال وکالت بروم و امروز راه او را ادامه دهم.