کوچه پژمان ۱۴ و محدودههای اطراف آن، قبلاز انقلاب به «کوی راهآهن» معروف بوده است. قدیمیهای محله میگویند درختان مملو از انگور، آن اطراف را تبدیل به تاکستانی تماشایی کرده بود. بهدلیل وجود راهآهن کمکم بیشتر زمینهای این محدوده ازسوی کارمندان آن خریداری شد و بافت مسکونی آن رونق گرفت.
ظاهرا خیّری، زمینی را در این محدوده وقف مدرسه کرد و نام پژمان بختیاری را که از شعراست، بر آن گذاشت. در ادامه یک معبر در این محدوده نام «پژمان» گرفت که همان خیابان آیتالله عبادی ۴۷ است.
مسجد حجتالمهدی (عج) سال۱۳۳۵ با کمک اهالی محله ساخته شد. مهمترین ویژگی این مسجد، برنامهریزی و اجرای برنامههای متفاوت برای نوجوان و جوانان است.
این معبر شهدای بسیاری داشته است؛ سردار شهیدعلی حسینی، سیدمحسن درودیمحمدی، و بسیاری دیگر که برخیهایشان از این محله رفتهاند و نام برخی شهدا مثل ناصر گرلو هنوز بر سردر خانههاست.
دبیرستان دخترانه پژمان بختیاری سال۱۳۵۳ تأسیس شده است و به دانشآموزان متوسطه اختصاص دارد. این دبیرستان قدیمیترین مجموعه آموزشی این محدوده است.
مریم مقصودی را بهعنوان کارشناس طب سنتی و یکی از ارائهکنندگان محصولات خانگی در پایگاه اقتصاد و سلامت محله میشناسند. او درباره تغذیه درست مشاوره میدهد.