هنرمند با نگاه زیباشناسانهای که دارد، نمیتواند بدون دغدغه از محیطی که در آن زندگی میکند، بگذرد. برای او هنر وسیلهای است برای اینکه محیط و فضای زیستش را با خلاقیت و توانمندی که دارد، بازتاب دهد. امیرعلی برومند، متولد ۱۳۷۷ دانشجوی مهندسی محیطزیست دانشگاه فردوسی و مدرس خوشنویسی کانون فرهنگیتربیتی سراج در ناحیه ۷ مشهد است.
دانشجوی خلاقی که تلاش میکند آثارش گویای جهان زیبای اطرافش و شناساندن کشورش به جهانیان باشد؛ چراکه زبان هنر بینالمللی است. او دغدغهاش را در حوزه محیطزیست با نگاه هنرمندانهاش تلفیق میکند تا راهگشایی باشد برای بهبود شرایط کنونی.
درحالحاضر او توانسته است با همکاری تیم کانون فرهنگی سراج، ایده اولین کانون سبز ایران را باتوجهبه شرایط زیستی این روزهای کشور و دغدغهای که در وجود خود و همکارانش شکل گرفته است، اجرایی کند و ازآنجاکه قشری فعال و فرهیخته در کانون سراج رفتوآمد میکنند و هر فرد میتواند یک سفیر سبزِ فرهنگی باشد، او کانون سراج را برای فعالیتهای اجراییاش انتخاب کرده است.
شرکت در ورکشاپهای مختلف ازجمله نمایشگاه بینالمللی قرآن، قطارشهری مشهد، گالری میرک و ورکشاپ گروهی گالری کامیاب از فعالیتهای اوست، ضمن اینکه در مسابقات خوشنویسی شرکت کرده و توانسته است مقامهای دوم و سوم دورههای دانشآموزی در ناحیه و استان را نیز بهدست آورد.
امیرعلی خود را فرزند کانون پرورش فکری کودکانونوجوانان میداند و از دوم دبستان در این کانون حضور داشته است: «آنجا با انواع فعالیتهای گروهی و هنری آشنا شدم و فعالیت حرفهای خوشنویسی را از سال ۹۳ با خانم صفرلی در مرکز ۴ کانون پرورش فکری کودکانونوجوانان آغاز کردم. اکنون دانشجوی دوره فوق ممتاز خوشنویسی (که معادل فوقلیسانس هنری است) هستم و در محضر استاد انوشیروان فروغی، شاگردی میکنم. در انجمن خوشنویسان فعالیت میکنم».
او میگوید: «از هجدهسالگی مدرس خوشنویسی در کانون پرورش فکری کودکانونوجوانان در مراکز ۴ و ۵ هستم و از همین طریق به کانون فرهنگیتربیتی سراج معرفی شدم. روزهای پنجشنبه خوشنویسی را به سنین مختلف آموزش میدهم. با اینکه جوانترین نیروی کانون سراج هستم، استقبال و پذیرش بسیار خوبی ازطرف مدیر و سایر همکاران صورت گرفته است و توانستهام با یک تیم خوب ایدههایم را اجرایی کنم.
این همکاریها باعث شد بتوانیم اولین کانون سبز ایران را با الگوبرداری از دانشگاه فردوسی در این کانون به نتیجه برسانیم. اسم این کانون، سبز است تا درزمینه محیطزیست فعالیت کند. ما در کانون با قشر هنرجو و هنرمند در ارتباطیم؛ قشری فهیم، داوطلب و تاثیرگذار که با خلق آثار مختلف میتواند بر روی سایر اقشار تاثیر مستقیم بگذارد.
برای به ثبت رساندن کانون سبز نیاز است که فاکتورها و استانداردهای مربوط به محیطزیست را در کانون اجرایی کنیم که بخشی از این برنامهها درحالحاضر انجام شده است و بخش دیگر آن درحال انجام است».
«اولین اقدام اجرایی و عملیاتی ما با رویکرد محیطزیست، کاشت درخت و نهال در حیاط کانون با حضور مدیر، معاونان، مدرسان و هنرجویان کانون در روز درختکاری سال گذشته بود. فعالیت بعدی کانون، تفکیک زبالههاست. امروز زبالههای خشک معادل طلای سیاه یا طلای کثیف میباشند.
کاغذهایی که امروز در تمام نهادهای آموزشی یا ادارات ما دور ریخته میشود، از دو بعد دارای اهمیت است؛ یک بعد آن بازیافت است که در صنعت بستهبندی کاربرد دارد یا دوباره تبدیل به کاغذ میشود و بُعد دیگر آن، جلوگیری از نابودی جنگلها و مراتع است.
در حوزه محیطزیست دیگر وقتی نداریم. هر قطعهکاغذ، نماینده جنگلی است که دارد از بین میرود. ما در کانون سراج زبالهها را تفکیک میکنیم و ازآنجاکه در منطقه خشکی زندگی میکنیم، وجود آب برای ما حیاتی است، لذا اقدام دیگر کانون برای جلوگیری از هدررفت آب، تعمیر و رفع چکه کردن شیرهای آب بوده است.
پنجرههای کانون خوشبختانه دوجداره است و از هدررفت انرژی جلوگیری میکند. برای گرمایش در زمستان نیز از شوفاژ استفاده میشود که آلودگی ندارد. در برنامهریزی برای ساعت کلاسهای آموزشی، زمان کلاسها را از ابتدای صبح تا انتهای زمان روشنایی قرار دادهایم تا حداکثر استفاده را از نور خورشید ببریم و این روشها بهترین رویکرد زیستمحیطی است».
«بهجز پیادهروی و استفاده از وسایل حملونقل عمومی، دوچرخهسواری نیز از رویکردهای زیستمحیطی در رفتوآمد است که علاوهبر شیوه حملونقل ارزان، نوعی ورزش نیز محسوب میشود و به تامین هوای پاک در یک کلانشهر آلوده مثل مشهد کمک زیادی میکند.
مشکل آلودگی هوا جدی است. درصورت نداشتن راهحلهای مناسب یا آموزش، در آینده نمیتوانیم این تعداد ماشین و رفتوآمد را کنترل کنیم؛ به همین دلیل رویکرد کانون، استفاده از این وسیله برای حملونقل عمومی است و درصدد هستیم که با انتخاب جملات مشوقانه و نوشتن آنها با خط خوش، دیگران را هم به این امر تشویق کنیم. درحالحاضر بهجز خود من که با دوچرخه رفتوآمد میکنم، تعدادی از هنرجویان نیز اقدام به این امر کردهاند.
برای رسیدن به این هدف، همراه با مدیر کانون به کلاسها مراجعه کرده، لزوم استفاده از دوچرخه را به هنرجویان اطلاع خواهیم داد. اگر دیر اقدام کنیم، نسل دهه ۸۰ فدای استفاده ناصحیح از تکنولوژی میشود».
در دوچرخهسواری سه نکته اهمیت دارد؛ ایمنی فردی بهخصوص استفاده از کلاه که از صدمات جبرانناپذیر جلوگیری میکند. مسیر مخصوص دوچرخه و درنهایت دوچرخهسواری بهعنوان یک ورزش. منطقه قاسمآباد، زیرساختهای شهری برای دوچرخهسواری در محلههای مختلف ازجمله محله حجاب را دارد.
در این راستا در رایزنیهایی که با شهرداری خواهیم داشت، تصمیم داریم ایجاد مسیرهای سبز دوچرخه را بعد از وکیلآباد در قاسمآباد شروع کرده، همچون رگهایی در سرتاسر شهر، گسترش دهیم و امیدواریم در این زمینه شهرداری نهایت همکاری و همراهی را با ما داشته باشد».
دوست دارم محیطزیست، دغدغه همه شهروندان شود. هرچند که برای افرادی که با محیطزیست ارتباط مستقیم دارند، دغدغه وجود دارد و برطرف کردن این مشکلات برایشان مهم است، اما این دغدغه باید فراگیر باشد، زیرا اگر از آب درست استفاده نشود یا شهر پر از زباله شود، آینده زیبایی نخواهیم داشت.
هنرمندان و انجمنهای هنری میتوانند با خلق آثار و ارتباطی که با اقشار مختلف جامعه دارند، کاری انقلابی و جهادی در این زمینه انجام دهند. هنرمند میتواند غیرمستقیم با مخاطب ارتباط برقرار کند و سخنی را که مخاطب بهطور مستقیم نمیپذیرد، با فرم و محتوایی جذاب و زیبا بیان کند و بر روی افکار عموم جامعه اثر گذارد؛ برای مثال استاد کرمعلی شیرازی در حوزه نقاشیخط، اثری درباره محیطزیست خلق کرده است که با ریختن حروف از بالا در تابلوی نقاشیخطش، تلاش کرده است انزوای محیطزیست را نشان دهد.
* این گزارش چهارشنبه، ۳۰ خرداد ۹۷ در شماره ۲۹۵ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.