دلم می‌خواهد استاد بزرگ شطرنج شوم

از وقتی دست چپ و راستش را شناخت، با مهره‌های سیاه و سفید و تخته شطرنج آشنا شد. دخترک پر‌شر‌وشور خانواده شریف برای کاهش این شور و هیجان به توصیه مشاور، به‌سمت بازی‌های فکری سوق داده شد تا در کمتر از یک دهه بیش‌از بیست‌مدال طلا و نقره در کارنامه ورزشی خود داشته باشد.

هستی شریف، نوجوان محله کوی دکترا، در همه بازی‌های استانی در رده سنی خود، مقام اول را کسب کرده و در مسابقات کشوری که اخیرا در تهران برگزار شد، موفق به کسب مقام دوم این مسابقات شده است.

مقام اول در حضور پدر و مادر

سیزده‌سال بیشتر ندارد، اما دو‌برابر سنش در مسابقات و رقابت‌های ورزشی شرکت کرده و مدال برا‌ی خودش درو کرده است؛ «تا قبل از رفتن به مدرسه، مسابقات درون‌باشگاهی بود و زیاد جدی نبود، اما بعد از رفتن به مدرسه، سال دوم دبستان بودم که به‌صورت تیمی در مسابقات بین نواحی شرکت کردم و تیم مدرسه ما اول آن مسابقات شد. اگرچه اولی این مسابقه برای من شیرین بود، این اولی همراه تیم به دست آمده بود و دل‌چسبی مقام دوم انفرادی را که در همان مسابقات کسب کردم، برایم نداشت.»

اولین مسابقه‌ای که هستی بیرون از مشهد شرکت کرد، در شهر تربت‌جام بود و از‌طریق هیئت شطرنج استان متوجه برگزاری مسابقات دوستانه‌ای در این شهر شد؛ «من در آن مسابقات در رده سنی خودم شرکت کردم. اول‌شدن در آن رقابت‌ها که با حضور پدر و مادرم رقم خورد، بسیار برایم شیرین بود و حس غرور و اعتماد‌به‌نفس خوشایندی به من داد.»

نوجوان ورزشکار خیابان بهشت که از شش‌سالگی به باشگاه شطرنج می‌رفت، بیشترین حضورش در مسابقات حرفه‌ای از دوازده‌سالگی بوده است؛ «با ورود به دوره هفتم تحصیلی، این ورزش برای من جدی‌تر شد. از همین زمان تصمیم به حضور در مسابقاتی که از‌سوی هیئت شطرنج برگزار می‌شد، گرفتم و فقط برای اول‌شدن پا به میدان می‌گذاشتم.»

بزرگ‌ترین آرزوی هستی، رسیدن به استادی در این رشته ورزشی، همچنین حضور در تیم ملی و بازی‌های بین‌المللی است؛ «دوست دارم روزی این ورزش را کنار بگذارم که به مقام استاد بزرگی رسیده باشم. بزرگ‌ترین انگیزه‌ام از حضور در مسابقات و ادامه تمرینات، این است که یکی از آن شش‌نفری باشم که قرار است در رقابت‌های بین‌المللی، لباس تیم ملی را بپوشند.»

حل‌کردن پازل و بازی‌های فکری در‌کنار انجام تمرینات مستمر و حضور در رقابت‌های هفتگی که جمعه‌ها در باشگاه برگزار می‌شود، تلاشی است که این نوجوان برای رسیدن به اهدافش دنبال می‌کند و البته در‌کنارش از درس هم غفلت نمی‌کند؛ «با آنکه این ورزش را خیلی دوست دارم، اولویتم درس‌خواندن و موفقیت تحصیلی است. در تمام سال‌های تحصیلی جزو نفرات برتر کلاس بوده‌ام و معدلم بالای ۱۹ بوده است. من فکر می‌کنم اگر بخواهم در این ورزش پیشرفت کنم، باید در رشته‌ای متناسب درس بخوانم، اما اگر به هر دلیلی نشد، فعالیت در شاخه‌های مهندسی و فنی را هم دوست دارم.»

هستی در طول حضور هفت ساله‌اش در مسابقات انفرادی استانی در رده سنی خود، همه مقام‌های اول را درو کرده و در مسابقات کشوری که اردیبهشت سال جاری در تهران برگزار شد، شرکت کرده و در بخش بلیتس (پنج‌دقیقه‌ای-غیرسریع) موفق به کسب مقام دومی این مسابقات شده است.