اگر در دهه ۶۰ یا حتی ۷۰ گذرتان به خیابان «شهیددایی ۱» میافتاد، با معبری خاکی و خانههایی که یکدرمیان ساخته شده بودند، مواجه میشدید. از سال ۷۵ با گسترش ساختوساز، محله شکل دیگری به خود گرفت.
تا قبل از نامگذاری معابر به نام شهیددایی، کوچههای فرعی شهید دایی ۱ با نام «بیستمتری حجت» شناخته میشد. حدود ۱۰ سال قبل، ابتدا فرعیهای خیابان شهید دایی ۱، «سبحان» نام گرفت، سپس خیابان به نام شهیددایی مزین شد.
اهالی محله چشمبهراه بازگشایی انتهای این معبر هستند تا دسترسی بهتری به بولوار هفتحوض داشته باشند؛ بدینشکل مشکلات تاریکی معبر رفع و دسترسی آسان برایشان فراهم میشود.
مجموعه ورزشی روباز «دنا» را حدود هشتسال قبل، شهرداری منطقه ۷ ساخت و دراختیار اهالی قرار داد. این زمین تا چندی قبل، دارای فنس بود، اما بهدلیل سرقتهای مکرر و کهنگی، فنسها جمع شده است.
قرار بود شهرداری استخری دراین زمین ورزشی بسازد، اما بنا به دلایلی این پروژه به انجام نرسید.
پارک سبحان که بین اهالی به «پارک معجونی» هم شناخته میشود، سال ۸۴ توسط شهرداری ساخته شد. این پارک با داشتن وسایل بازی برای کودکان، مکانی برای استراحت و تفریح خانوادهها محسوب میشود.
یکی از ظرفیتهای خوب این کوچه، داشتن ششمدرسه درکنار هم است که بهنوعی مجتمعی فرهنگی ایجاد کرده است. اما ساکنان این خیابان، از ترافیکی که مهرماه بهدنبال بازگشایی مدارس به وجود میآید، ناراضی هستند.
یکی از مشکلات این معبر، عقبنشینینکردن دو ملک ابتدای کوچه است. به همین دلیل، ابتدای کوچه چهارمتری و بعداز کوچه سبحان۵ عرض معبر ۱۰ متر میشود و در انتها به ۲۰ متر هم میرسد.