درس معلم بازیگر

آذر سال‌۹۸ بود که مهمان خانه سحر شفیعی شدیم؛ بازیگر و معلم سی‌و‌دو‌ساله مشهدی که آن زمان، بازی‌اش در سریال «محرمانه ۱» از شبکه ۳ سیما پخش شد و این چهره مشهدی، روی آنتن سراسری، برای نوجوانان بازی کرد. او از آن زمان تاکنون در «محرمانه ۲» و چند فیلم کوتاه بازی کرده است.

دست‌به‌دست شدن روزنامه در مدرسه

بازی در فیلم «تابستان طولانی» و تله‌فیلم «شرخر» به کارگردانی علی خزاعی‌فر و سریال‌های «خط وصل»، «تلخ و شیرین» و «قوطی شانس» از دیگر سوابق این بازیگر مشهدی است.حالا که بعد‌از گذشت چند سال، دوباره سراغ این بازیگر محله آزادشهر می‌رویم، او از بازخورد‌های دانش‌آموزانش بعداز انتشار مصاحبه با شهرآرامحله می‌گوید.

تعریف می‌کند: من آن زمان در کلاس ششم ابتدایی تدریس می‌کردم. پدر یکی از دانش‌آموزان عکس و مطلب من را در روزنامه شهرآرا دیده و برای دخترش برده بود. دخترش هم این روزنامه را به مدرسه آورد و بین بچه‌ها دست به دست شد.

او می‌گوید: در آن مطلب گفته بودم که از هفت‌سالگی تئاتر را شروع کرده‌ام و در ده‌سالگی مقام اول کشوری جشنواره کودک و نوجوان را به دست آورده‌ام. آن‌موقع هم در چند‌سریال تلویزیونی بازی کرده بودم. این موضوع خیلی برای دانش‌آموزان جالب بود؛ به ویژه چندتایی که به بازیگری علاقه بیشتری داشتند، انگار همذات‌پنداری می‌کردند و امیدوار بودند که خودشان هم بتوانند در این عرصه به موفقیت برسند.

به گفته شفیعی، تا چند وقت پس‌از چاپ آن گزارش، دانش‌آموزان مدام از او سؤال‌هایی درباره بازیگری می‌پرسیدند؛ حتی بعضی وقت‌ها والدین می‌آمدند و با او درباره علایق بازیگری فرزندشان و اینکه چطور این استعداد را پرورش دهند، صحبت می‌کردند.

همچنین دانش‌آموزانش مدام از او می‌خواستند که برایشان کلاس بازیگری بگذارد. در‌این‌بین او دو تا از دانش‌آموزانش را که با علاقه و جدیت بیشتری بازیگری را دنبال می‌کردند، به مجتمع فرهنگی و هنری امام‌رضا (ع) معرفی می‌کند.

کنارگذاشتن تئاتر

شفیعی می‌گوید: کرونا که شیوع پیدا کرد، خیلی کار‌ها از رونق افتاد؛ فعالیت من هم در آن دوره کم‌رنگ شد.او حالا تئاتر را کنار گذاشته است و فقط کار‌های تصویری مربوط‌به فیلم و سریال را انجام می‌دهد.

به عقیده این بازیگر، مطالعه زندگی‌نامه افراد، می‌تواند تأثیر زیادی بر کودکان و نوجوانان داشته باشد؛ زیرا آن‌ها اطلاعات کافی درباره مشاغل و حرفه‌های مختلف ندارند و ممکن است با خواندن یک زندگی‌نامه، راه خودشان را پیدا کنند. البته به‌گفته او نقطه مقابل این موضوع هم هست؛ یعنی همان‌طورکه تعدادی از دانش‌آموزان مدرسه او، بعداز خواندن گزارش معلمشان در روزنامه شهرآرا می‌گفتند همیشه فکر می‌کرده‌اند که بازیگری کار ساده و بی‌دردسری است، بعداز خواندن این گزارش فهمیده بودند که این شغل چه سختی‌ها و مشکلاتی دارد.

او همچنان معتقد است در کشور ما کار هنری خوب یک بازیگر فقط در تهران دیده می‌شود و این را یک ظلم در حق شهرستانی‌ها می‌داند.