کوچه‌ای به یادگار مانده از حضور بنگلادشی‌ها در مشهد

یکی از فرعی‌های خیابان وحدت ۱۱ در کلام قدیمی‌های محل به کوچه بندکشی معروف است؛ کوچه‌ای که از چند دهه پیش با تابلویی به نام شهید غلامرضا محمدپور شناخته می‌شود. آن‌طور که خانم حسنی، از ساکنان قدیمی کوچه، به یاد می‌آورد، در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی گروهی در این کوچه زندگی می‌کردند که اجدادشان از بنگلادش به این محل مهاجرت کرده بودند. به همین دلیل مردم کوچه را به نام آن‌ها می‌خواندند که در زبان محاوره پس از سال‌ها تکرار، بنگلادشی به بندکشی تغییر پیدا کرد.

سعید توفیقی برای گفتن از اهالی معروف این کوچه دست می‌گذارد روی نام مرحوم کبلایی‌حسن کورمی؛

کسی که هیئت شهدا را که پرده آن به سال ۱۲۹۰ برمی‌گردد، در خانه‌اش برگزار می‌کرد و در روز شهادت امام‌حسین (ع) هیئت را به بازار می‌برد. پس از فوت او فرزندانش آن را اداره می‌کنند.

خانه امینی در کوچه شهیدمحمدپور ۴ دیگر ابهت پیشین را ندارد.

این خانه ثبت‌ملی شده در گذشته در مالکیت مرحوم امینی، از اهالی بیرجند بود که در مشهد قالی‌فروشی داشت و سال‌هاست که ورودی زیبای آن با در چوبی و دو پافیلی رفیع خراب شده

و نظارت نامناسب میراث‌فرهنگی باعث شده است تا بیشتر بنا تخریب شود.

در این کوچه هم مثل خیلی از فرعی‌های اطراف حرم مطهر می‌توان آثار وقف را پیداکرد که نمونه آن مسجد حضرت ابوالفضل (ع) موقوفه حاج شیخ حسین محدث است.