شکوفایی استعدادهای نوجوانان در ریحانة‌الحسین(ع)

زیرزمین مسجد صاحب‌الزمان(عج) کوچک و نقلی است اما برکت زیادی دارد. مساحتش شاید از 30 متر بیشتر نباشد اما محل بروبیای خیلی از جوانان و نوجوانان است. همه چیز به همه‌گیری کووید در ایام کرونا برمی‌گردد. عده‌ای که به فعالیت‌های فرهنگی دل‌بستگی دارند تصمیم می‌گیرند برای راه‌اندازی یک مجموعه پویا در این شرایط آستین بالا بزنند. 

خشت اول آن را جوانان می‌گذارند. برای شروع کار، گروه سرودی راه‌اندازی می‌کنند و در ادامه، مجموعه فرهنگی ریحانةالحسین(ع) پا می‌گیرد. با اینکه امکانات زیادی ندارند، آوازه فعالیت‌هایشان در اجرای برنامه‌های فرهنگی در شهر پیچیده است و می‌توانند سرمشق گروه‌های فرهنگی در سایر مساجد و مؤسسه‌های فعال در این زمینه باشند.
 

فرصت طلایی از دل کرونا

کرونا محدودیت‌های زیادی رقم زد اما در آن شرایط تلخ و سخت، خاطره حضور کاروان‌های فرهنگی در ذهن مردم ماندگار شد که تلاش می‌کردند حال ‌و هوای خوشی را برای خانه‌های مردم به ارمغان بیاورند. در این میان علیرضا عمرانی‌فر و دوستان فعالش در زمینه فرهنگی‌، گام تازه‌ای برداشتند.

خودش تعریف می‌کند: بخش مهمی از برنامه‌های کاروان‌ها  سرودهایی بود که نوجوانان اجرا می‌کردند. بعضی از آن‌ها هم بازخوانی آثاری بودند که مردم شنیده بودند. جرقه از همین‌جا می‌خورد. لابه‌لای اجرای گروه‌های سرود، استعدادهایی بودند که برای پرورش آنان باید کاری صورت می‌گرفت. علیرضا عمرانی‌فر با مشارکت جوانان، گروه سرود تخصصی ریحانة‌الحسین(ع) را راه می‌اندازد تا سنگ ‌بنای مجموعه‌ای فعال در این زمینه گذاشته شود. 

سریع می‌رود سراغ تعریف ادامه ماجرا: از جلیل شریعتمداری که از استادان حوزه موسیقی است کمک گرفتیم. کلاس آموزش تخصصی گروه سرود در زمینه نت‌خوانی را برگزار کردیم. شرایط برای کودکان و نوجوانان علاقه‌مند آماده بود که از این فرصت پیش‌آماده استفاده و به صورت حرفه‌ای سرود، تواشیح و ابتهال را اجرا کنند.

عشق و علاقه که باشد، پیشرفت به‌سرعت اتفاق می‌افتد. جوانان و نوجوانان به واسطه این علاقه خیلی زود توانستند جایی میان دیگر گروه‌های هنری پیدا کنند. عمرانی فر با اشتیاق بیشتری از ادامه کار می‌گوید: در گروه سرود ریحانة‌الحسین(ع) تلاش کرده‌ایم علاوه بر اجرای تخصصی، آثار ماندگاری تولید شود. 

عشق و علاقه که باشد، پیشرفت به‌سرعت اتفاق می‌افتد

این موضوع باعث شد در رویدادهای فرهنگی بسیاری شرکت کنیم. از آن جمله جشنواره‌ سرود و تئاتر صالحین است که در سطح استان خراسان رضوی برگزار شد و ما عنوان سطح یک را به دست آوردیم. هم‌چنین در جریان سفر ریاست جمهوری به شهر مشهد، یکی از آثار این گروه سرود به ‌طور زنده اجرا شد.

توانمندسازی نوجوانان در زمینه هنر

تجربه موفقی که این فعال فرهنگی در تشکیل گروه سرود به دست می‌آورد او را به راه‌اندازی یک کانون فرهنگی و تبلیغاتی در محله ترغیب می‌کند، راهی پر از فراز و نشیب که سرانجامی خوش برای نوجوانان ‌و جوانان محله طبرسی شمالی داشته است. تعریف می‌کند: ایده توانمندسازی نوجوانان در گام اول نتیجه بسیار خوبی داشت. پس باید کاری فراتر از قبل انجام می‌شد. 

به فکر پا گرفتن کانون فرهنگی‌ و تبلیغاتی ریحانة‌الحسین(ع) افتادیم تا مهارت‌های هنری همچون فتوشاپ، عکاسی، تدوین، گویندگی، اجرا و ... رایگان به نوجوانان‌ و جوانان آموزش داده شود. به همین علت، زیرزمین مسجد صاحب‌الزمان(عج) را اجاره کردیم و با راه‌اندازی یک استودیو به تولید محتوای تصویری پرداختیم. 

کار خیلی خوب پیش می‌رود. برخی از هنرجویان که قابلیت‌های بیشتری دارند، برای هیئت‌ها و تشکل‌های مختلف فرهنگی محتوای هنری تولید می‌کنند که منبع درآمدی هم برایشان است. بچه‌های کانون در زیرزمین مسجد، استودیوی تصویری کوچکی تهیه کرده‌اند و یک میز جلسه برای گفت‌وگوهای خود دارند اما کانونی‌ها می‌دانند برای کمک به افراد محله خود باید پا را فراتر از این‌ها بگذارند.

هر کسی نمی‌تواند عضو این کانون شود. شرط است که اعضای کانون باید دارای نمره «الف» درسی باشند

علیرضا عمرانی‌فر از فعالیت‌هایی خودجوشی می‌گوید که تلاش می‌کند گره برخی از مشکلات را باز کند. تعریف می‌کند: یکی از شب‌های سرد زمستان سال گذشته بود که به کانون آمدم. مقدار زیادی کارتن مقابل در ورودی دیدم. علت را که جویا شدم، متوجه شدم بچه‌‌ها قرار گذاشته‌اند برای کارتن‌خواب‌ها کارتن و پیت حلبی فراهم کنند. کم‌کم و با کمک نیکوکاران به فکر تهیه غذا هم افتادیم. برخی شب‌ها حتی تا نیمه‌شب بیرون می‌ماندیم و بین آن‌ها غذا قسمت می‌کردیم.

هر کسی نمی‌تواند عضو این کانون شود. شرط است که اعضای کانون باید دارای نمره «الف» درسی باشند. این را هم آقا علیرضا می‌گوید و ادامه می‌دهد: یکی از اهداف ما این است که اعضای کانون در زمینه درسی الگوی دیگران باشند. در این راستا برنامه دورهمی مطالعه هر روز در محل کانون برگزار می‌شود تا در کنار فعالیت‌های مذهبی، اعتقادی و مهارت‌افزایی، موضوعات درسی نیز در آنان تقویت شود.

سفره‌های نذری بچه‌های محله

هیئت ریحانة‌الحسین(ع) سال‌ها پیش راه‌اندازی شده است و محلی برای کارهای فرهنگی جوانان است اما آقا علیرضا درباره اینکه چرا به فکر راه‌اندازی و اداره هیئتی مذهبی افتاده است می‌گوید: جاذبه امام حسین(ع) هر قلبی را به خود متمایل می‌کند و می‌تواند کانونی برای گرد هم آمدن هر قشری بشود که بزرگ‌ترین کارها را هم انجام دهند.

هیئت ریحانة‌الحسین(ع) بین جوانان محله شناخته‌شده است. بچه‌ها رسم و رسوم آن را دوست دارند و او حیف می‌داند از آن‌ها نگوید. از رسم اول محرم که یکی از پیرغلامان اباعبدالله(ع) باید پیراهن مشکی را بر تن جوانان کند، تا سفره‌هایی که برای نذر اداشده می‌اندازند و حال و هوای خوب و شیرینی دارد. تعریف می‌کند: نمونه زیاد داشته‌ایم که نذر و نیازشان برآورده شده است  و به صورت خودجوش مقدمات سفره حضرت رقیه‌(س) را فراهم کرده‌اند.

بچه‌های این کانون فرهنگی خاطرات زیادی از برآورده‌ شدن حاجت‌های زیادی دارند که به واسطه صاحب این هیئت به آنان داده شده است.

نخبه‌ها به ما کمک می‌کنند

آقا علیرضا که روزگاری سخت را با همراهی دوستانش برای راه‌اندازی این کانون فرهنگی طی کرده است می‌گوید: تأمین برخی هزینه‌ها در گذشته برای ما سخت بود، اما حالا به کمک برخی از مردم و درآمدهای حاصل از فعالیت‌های متنوع کانون، روی پای خودمان ایستاده‌ایم.

او به اتاق فکر ویژه این کانون هم اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: نخبگان زیادی از استادان دانشگاهی در این محله حضور دارند و برای برنامه‌ریزی فعالیت‌های این کانون فرهنگی به ما کمک می‌کنند.

نتوانستم از کانون دل بکنم

هجده‌ساله است اما صدای پخته‌ای دارد و با اعتمادبه‌نفس حرف می‌زند. مهدی کامکار یکی دیگر از اعضای خانواده گرم کانون فرهنگی است و غالبا مجری برنامه‌هاست. می‌گوید: حدود سه سال پیش بود که از طریق کاروان‌های فرهنگی عید غدیر که در ایام همه‌گیری کرونا شکل گرفته بود با کانون آشنا  شدم. محیط دوستانه‌اش برایم آن‌قدر جذاب بود که دیگر نتوانستم از آن دل بکنم. با راهنمایی‌های استادان، در زمینه گویندگی و اجرا آموزش دیدم و گواهی‌نامه‌ گرفتم.

مهدی که در اجرای تئاتر نیز با این مجموعه همکاری دارد تعریف می‌کند: اعضای این کانون در چند رشته متفاوت به صورت تخصصی آموزش می‌بینند تا علاوه بر مشارکت در فعالیت‌ها بتوانند برای آینده شغلی خود نیز تصمیم‌گیر بگیرند. 

امیرحسین ابراهیم‌آبادی نوجوانی شانزده‌ساله است و یکی از اعضای فعال کانون. او رشته‌های صدابرداری و طراحی با نرم‌افزار فتوشاپ را انتخاب کرده و حالا خبره کار شده است. تعریف می‌کند: برای مجموعه‌های فرهنگی و هیئت‌های زیادی از طرف این کانون کار‌ کرده‌ام که تک‌تک آن‌ها شیرین و خاطره‌انگیز است.

امیرحسین گریزی به سال گذشته می‌زند و تعریف می‌کند: مراسم عزاداری باشکوهی در کوه‌پارک به مناسبت ماه محرم برگزار شد و مسئولیت صدابرداری مراسم بر عهده من بود. حس خوبی از این برنامه‌ها دارم. 

مهدی ابراهیمیان هفده‌ساله که از روزهای اول شکل‌گیری کانون عضو گروه سرود آن بوده و کار خود را با همخوانی آغاز کرده، کم‌کم تک‌خوان گروه شده است. بعد هم در زمینه مربیگری سرود آموزش دیده است و امید دارد بتواند آنچه یاد گرفته است  را به دیگران انتقال دهد. می‌گوید: همه ما اعضای یک خانواده‌ایم و به همان اندازه صمیمی.