10سالی است که خیابان آزادی مشهد که راه اتصالی چهارراهشهدا و ایستگاه راهآهن به یکدیگر است، با نام آیتالله بهجت شناخته میشود. نخستین نام این خیابان شاهرضا نو بود که در فروردین سال1358 تابلوهایش به نام آزادی تغییرکرد. گویا با آزادسازی دفتر نیروی پایداری مستقر در آن بهدست نیروهای انقلاباسلامی در زمستان سال1357، بزرگترین مرکز وابسته به رژیم پهلوی در هسته اصلی شهر سقوط کرد و درعمل شهر مشهد آزاد شد و بهکاربردن نام آزادی برای این خیابان یادآور آن روزهای باشکوه بود.
ساختمانهای این خیابان سالهاست نونوار شده و فقط حمام برلیان در حاشیه آن قدیمی است. ورثه حاجی برلیان آن را فروختهاند که مالک قصد ساخت مجتمع تجاری دارد.
این خیابان وقف بزرگی با نام حوزه علمیه سیادت دارد. سیدمحمدمجتبی سیادت میگوید مرحوم پدرش محمودآقا در سال1353 چاپخانهای در این خیابان درست مقابل منزلش راهاندازی کرد و وصیتش این بود که خانه تبدیل به درمانگاه یا حوزه علمیه شود.
سیدعباس ربانی خیاط قدیمی و شاعر این خیابان است که از حدود شصت سال پیش در همسایگی حمام برلیان کتوشلوار میدوزد. اومیگوید: سال 1339 همزمان با افتتاح ایستگاه راهآهن، دیوار قدیمی این محدوده خراب و خیابان کشیده شد.