محمد زرچی متولد سال1383 است. او از کودکی بهدلیل اینکه پدرش عضو هیئت بدمینتون استان بود، با این ورزش آشنا شد. در دوسه سال گذشته زرچی در باشگاهی واقع در خیابان حامدشمالی محله سجاد آموزش دیده و از سوی این باشگاه به مسابقات رفته است.
این نوجوان ورزشکار میگوید: پدرم، مجید زرچی، از ورزشکاران حرفهای بدمینتون و عضو هیئت این ورزش در استان خراسانرضوی است. به همین دلیل از کودکی با بدمینتون آشنا شدم. اوایل علاقه چندانی به آن نداشتم و فوتبال را ترجیح میدادم، تا اینکه یک روز پدرم یک دست راکت و توپ بدمینتون به من هدیه داد. زرچی ادامه میدهد: اوقات بیکاری همراه پدر به بوستان ملت میرفتیم و با هم بدمینتون بازی میکردیم. از آنجا که این ورزش هیجان و تحرک زیادی داشت، کمکم به آن علاقهمند شدم.
در تمرینات دونفرهای که با هم داشتیم، به استعداد و علاقهام در زمینه ورزش بدمینتون پی بردم و با مربیگری پدرم این ورزش را شروع کردم. محمد زرچی که از سن دهسالگی بهصورت حرفهای ورزش بدمینتون را زیر نظر پدرش شروع کرد، در سالهای بعد با کسب چند رتبه کشوری و مقام نایبقهرمانی مسابقات بدمینتون غرب آسیا، به یکی از افتخارآفرینان این رشته ورزشی تبدیل شد.
زرچی با اشاره به رتبههایش در ورزش بدمینتون میافزاید: یکسال از تمریناتم بیشتر نگذشته بود که در اولین مسابقه استانی بدمینتون در سال1393 شرکت کردم. در مسابقات تکنفره رتبه اول و در رده تیمی مقام دوم را کسب کردم. فکر نمیکردم به این سرعت بتوانم مقامآور شوم. بعد از آن بهعنوان نماینده استان خراسانرضوی در مسابقات نوجوانان تیمملی که در استان تهران برگزارشد، مقام سوم را به دست آوردم.
فکر نمیکردم به این سرعت بتوانم مقامآور شوم
سال1394 در مسابقات بدمینتون آموزشوپرورش متوسطه اول کشور که در قم برگزارشد، مقام اول تیمی و در قسمت انفرادی قهرمان کشور شدم. سال1395 در مسابقات انتخابی تیمملی شرکت کردم و مقام دوم را به دست آوردم. عضو تیمملی نشدم، اما بهعنوان یکی از 2بدمینتونباز برتر کشور توانستم در مسابقات قهرمانی غرب آسیا به میزبانی لبنان شرکت کنم و در مسابقات انفرادی نایبقهرمان شوم و در دونفره قهرمانی این مسابقات را به دست آورم. اکنون نیز برای حضور در مسابقات بینالمللی دهه فجر که در شیراز برگزار خواهد شد، آماده میشوم.
محمد زرچی پیش از اینکه بهصورت حرفهای وارد ورزش بدمینتون شود، در هفتسالگی جام طلای قهرمانی بدمینتون کشور را لمس کرده است. خودش میگوید: تیم بدمینتون استان خراسانرضوی با مربیگری پدرم برای مسابقات قهرمانی بدمینتون کشور به کرمان رفته بود. چون پدرم مربی تیم بدمینتون استان خراسانرضوی بود، من را هم با خودش برده بود.
در چندروز برگزاری مسابقات بهعنوان تنها همراه تیم، بچهها را تشویق میکردم. به همین دلیل بین ورزشکاران و مسئولان مسابقات شناخته شده بودم. در پایان این مسابقات تیم بدمینتون ما قهرمان کشور شد. هنگام اهدای جام، من و اعضای تیم روی سکوی قهرمانی جمع شده بودیم.
بعد از دقایقی مسئول اهدای جوایز روی سکو آمد و جام طلا را به دست من داد. من نیز با خوشحالی جام طلا را روی دست گرفتم و دورتادور سالن دویدم. بعدها مدالها و جامهای زیادی در مسابقات بدمینتون گرفتم، اما احساس شادی و شعفی را که آن روز داشتم، هرگز فراموش نمیکنم.