بولوار ابوریحان به میدانی به همین نام ختم میشود و یکی از محدودههای پرتردد منطقه به حساب میآید که از یک طرف به بازار بزرگ مفتح (سیمتری طلاب) راه دارد و از طرفی میانههای بولوار به تقاطع بازار بزرگ مانتو ایثار میرسد. آنهایی که ادعا میکنند مشهدیها این محدوده را با نام حاجاصغر غفوریمقدم و بستنی معروف دقت میشناسند، کم نیستند. بعضیها که سنوسالدارترند هم یاد گذشته را اینطور زنده میکنند: اینجا قلعه «شاتکن» بود و سالها حالت روستایی داشت.
عمر مسجدجامع رضوی در داخل بولوار که یکی از مساجد محوری شهر هم هست، تقریبا هماندازه مسجد فقیهسبزواری است و به سال1341 میرسد که بعد از آن 3بار بازسازی شده است. مسجد رضوی سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از پاتوقهای محوری انقلابیان بوده است و این تکاپو تا سالهای جنگ ادامه داشته است.
اولین نکتهای که این روزها در ورودی بولوار به چشم میآید، فضای محرمی آن است. ساکنان به سیاهپوشی خیابان و درب منازل در همه مناسبتها و شهادتها مقید هستند.
مجسمه ابوریحان، دانشمند و ریاضیدان و ستارهشناس بهتازگی در میدان کوچک آن جانمایی شده و بولوار را هویتدارتر کرده است.
محمدحسن وفادار 36سال است که متر دور گردن میاندازد و اندازه میگیرد و میدوزد. کار او خیاطی و بیشتر دوختودوز کتوشلوار است.