انگیزه شکلگیری مهدیه صاحبالزمان (عج) از زبان بانی آن 
مرد فوتبال شهرک شهید باهنر 
حسین ایزدی از قاریان برجسته شهرمان است
مهتاب عارف‌خانی| از سال پنجم دبستان به قرائت قرآن پرداخت. بهانه‌اش برای شروع کار، کسب مقام نخست مسابقات قرائت قرآن تاکسی‌رانی بود که از میان رده‌های سنی مختلف، صدای او به دل داوران مسابقه نشست. در همان مسابقه استاد هروی استعداد او را کشف کرد.
ماه رمضان آن سال، از سحرگاه تا روشنایی هوا تجوید قرآن را به او آموخت تا سرانجام هم‌زمان با عید فطر، تجوید را فراگرفت. از آن پس، در صوت و لحن، دعاخوانی، ابتهال و تواشیح بسیار تمرین کرد، او اکنون به مقام استادی رسیده است و به شاگردانش آموزش می‌دهد. از آنجایی که حسین ایزدی از قدیم بچه محل ما بوده، به سراغش رفتیم و ساعتی با او گپ‌وگفت کردیم.
احساس نیاز، مرا به سمت علم کشاند
حسین ایزدی متولد سال ۱۳۵۱ در محله امامیه مشهد است. درسش را خواند و دیپلم گرفت. پس از ازدواج با اصرار و تشویق همسرش به ادامه تحصیلات تکمیلی متمایل شد. او که اکنون در مقطع کارشناسی ارشد، رشته قرآن و علوم حدیث را می‌گذراند، در این‌باره می‌گوید: ساعت‌های زیادی را به قرائت قرآن اختصاص می‌دادم، احساس می‌کردم باید در این زمینه هم کسب علم کنم. با حمایت و تشویق همسرم تصمیم گرفتم ادامه تحصیل بدهم.
با دعوت دوستم تواشیح را شروع کردم
۲۲ سال داشت که یکی از دوستانش، او را به گروه تواشیح انوار رضوی دعوت می‌کند. همان بهانه‌ای شد که در زمینه تواشیح هم کسب تجربه کند. سال ۸۴ وارد گروه تواشیح بین‌المللی فدک‌الزهرا (س) می‌شود. او دوستان هم گروهی‌اش را معرفی می‌کند: گروه تواشیح فدک‌الزهرا (س) در سال ۷۵ تاسیس شده است. در حال حاضر مصطفی احمدی، مهدی افخمی، مرتضی حقانی، مهدی رضایی، هادی رضایی، محمد شیعه و جواد کاشفی در گروه فدک‌الزهرا (س) حضور دارند.
وی از مقام‌هایی که گروه تواشیح به‌دست آورده است، به مقام بین‌اللملی در سال ۷۵ اشاره می‌کند. این گروه بین‌المللی تواشیح به کشور‌های مختلفی سفر کرده است که ایزدی در این‌باره توضیح بیشتری می‌دهد: به صورت نمادین گروه‌های تواشیح را به سایر کشور‌های دیگر اعزام می‌کنند، این کار به خاطر معرفی این گروه‌ها صورت می‌گیرد.
گروه ما هم به کشور‌هایی مانند پاکستان، بوسنی و هرزگوین، تایلند، عربستان، کویت، بنگلادش و ... در ماه‌های رمضان و تعطیلات اعزام شد، اما تاکنون من فقط کشور پاکستان و عربستان را به همراه گروهمان رفته‌ام.
صوت و لحن را از راه تحقیق آموختم
پس از یک ماه انس با قرآن، آن هم در چنین ماه مبارکی، دلش به نور کلام خدا روشن شد. دیگر دوری از قرآن برایش سخت بود. هرجا صدای قرائت قرآن را می‌شنید به سمتش کشیده می‌شد. دهه ۷۰ بود که برای یک کار تحقیقاتی و آموزشی همه‌جا به دنبال نوار قرآن می‌گشت.
گاهی پیش می‌آمد که در چندین جلسه حضور می‌یافتم ولی فرصتی برای قرائت پیدا نمی‌کردم
پس از سال‌ها ۸۰۰ نوار قرآن برای خود جمع‌آوری کرد. با شیوه استادان گمنامِ قرائت هم آشنا شد. در همان سال‌ها بدون استفاده از استاد و کلاس، صوت و لحن را از راه گوش‌دادن به نوار قرآن آموخت. او در این‌باره ادامه می‌دهد: با پشتکار و علاقه ذاتی که داشتم در جلسات زیادی شرکت می‌کردم. گاهی پیش می‌آمد که در چندین جلسه حضور می‌یافتم ولی فرصتی برای قرائت پیدا نمی‌کردم، اما ناامید نمی‌شدم و آن‌قدر در جلسات شرکت می‌کردم تا بالاخره نوبت به من برسد.
کلاس‌هایم کاربردی است
این قاری محله امامیه از سال ۷۲ به سمت جلسه‌داری و آموزش به شاگردان متمایل شد. او از شاگردانش می‌گوید که مقام‌های برتر کشور را کسب کرده‌اند و هر کدام افتخاری هستند برای محله و شهرمان. او از مهدی بیات و قربانی که از شاگردان خوبش هستند یاد می‌کند که در مسابقات و مراسم مختلف همیشه افتخار آفرینی می‌کنند.
ایزدی معتقد است که شیوه خاصی در تدریس به کار می‌بندد و این موضوع به خاطر روش خاصی است که او در یادگیری تحقیقاتش داشته است. خودش در این خصوص صحبت‌های جالبی دارد.او توضیح می‌دهد: در دهه ۸۰-۷۰ همیشه به نوار قرآن گوش می‌دادم و آن‌قدر این کار را تکرار کرده بودم که با همه شیوه‌ها و سبک‌های قاریان مختلف آشنا شده بودم.
او اضافه می‌کند: شیوه فراگیری‌ام، مرا با موسیقی قرآن آشنا کرد و اکنون می‌توانم به شاگردانم به خوبی تفهیم کنم. ایزدی ادامه می‌دهد: البته سعی می‌کنم از بحث‌های تئوری در کتاب‌های تجوید فاصله بگیرم و با نگاهی کاربردی با طنز و شوخی و گاه با مثل و زبانی آهنگین آموزش را شیرین‌تر کنم. با این‌کار شاگردان زیادی جذب کلاس‌هایم می‌شوند.
۱۰ جزء را حفظ هستم
حسین ایزدی برای حفظ قرآن هم تلاش‌هایی کرده است. او به نکته مهمی اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد: برای خوانش و حفظ قرآن باید توفیقی شامل حال شما شود. خوشبختانه خداوند این توفیق را در قرائت به من عطا کرده است.
اما در بخش حفظ من کم سعادت بودم، در سال ۷۰ سعی در حفظ قرآن کردم و فقط توانستم ۱۰ جزء از آن را به حافظه‌ام بسپارم. البته خیلی دوست داشتم کار حفظ قرآن را ادامه دهم، اما همان‌طور که گفتم توفیقی در این کار نصیبم نشد.
دعا با قرائت فصیح به دل می‌نشیند
آشنایی اش با صوت و لحن و تجوید قرآن او را در زمینه دعاخوانی و ابتهال هم موفق کرده است. ایزدی در این‌باره اظهار می‌دارد: دعاهایی که از امامان ما به رسیده، عربی هستند. کسانی‌که قرآن را فصیح می‌خوانند، دعاها را نیز با فصاحت بیان می‌کنند به همین خاطر دعاها به دل می‌نشیند.
برای همین معمولا مداحان به خوبی از پس دعاخوانی برنمی‌آیند.او در دانشگاه با دعاخوانی آشنا شده است. در مدت سه سال رتبه‌های مختلفی در‌‌این زمینه کسب کرده است که برایمان معرفی می‌کند: یک‌بار در مسابقات دانشجویی در قرائت دعای حضرت فاطمه(س) مقام کشوری و یک بار در دعای عرفه مقام ملی کسب کردم.
ایزدی که بیش از دعاخوانی در ابتهال سابقه فعالیت دارد. ابتهال را چنین تعریف می‌کند: مناجات و مداحی به زبان عربی را ابتهال می‌گویند یعنی به زبان عربی ائمه را واسطه قرار دادن. او ادامه می‌دهد: ۱۰ سالی در این عرصه فعالیت می‌کنم ولی در مسابقه خاصی شرکت نکردم و بیشتر در محافلی که دعوت می‌شوم ابتهال‌خوانی می‌کنم.
* این گزارش چهارشنبه، ۲ اسفند ۹۱ در شماره ۴۴ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
