زندگی برای مونا صداقت و حسین کاریزی از نقطه پایان شروع شد؛ همان زمان که خسته از روز‌های سخت، آرامش را نه در پول و زرق‌وبرق دنیا، بلکه تنها در داشتن یک همدم می‌دیدند. این زوج عاشق زندگی را طوری ساخته‌اند که آرزوی خیلی‌هاست.
امامیه شاید درنگاه عموم مردم محله‌ای جدید با عمری دست‌کم سی‌ساله باشد؛ اما در واقعیت روستای امامیه یکی ازقریه‌های قدیمی غرب مشهد بوده و ازقدیمی‌ترین خیابان‌های منطقه۱۰ است.به‌نظرمی‌رسد علت نام‌گذاری آن اتصال این بولواربه میدان امام‌علی(ع) و بولوارامامت باشد.ازمهم‌ترین نقاط امامیه، میدان «مادر»است.
علیرضا قبل از اینکه راهی جبهه شود، رفت عکاسی و یک عکس انداخت با لب خندان. سفارش کرد اگر شهید شدم، این عکسم را بگذارید تا همه بفهمند من با رضایت خودم و لب خندان رفتم.
نام مسجد را به‌دلیل رویکرد‌های علمی، امام‌محمدباقر (ع) گذاشتند. بعد از مسجد گوهرشاد، این دومین مسجد جامع مشهد است. جامع‌بودن و داشتن حوزه علمیه، ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد مسجد امام‌محمدباقر (ع) است.
در اسناد قدیمی حکومتی، «امامیه» به‌عنوان روستایی خوش‌آب‌و‌هوا و دارای قنات‌های پرآب ذکر شده است. این روستا در تقسیمات کشوری دوره ناصرالدین‌شاه قاجار، بخشی از بلوک «میان‌ولایت» بود.
مرضیه‌سادات حسینی‌نژاد از ۲۱ سال پیش بانی کار‌های خیر در محله‌اش شده است. داستانش برمی‌گردد به زمانی که قاسم‌آبادی با این سبک و سیاق وجود نداشت.
علی آقایی چندین حرفه را آزموده تا سرانجام نشسته است پشت پیکان تاکسی زرد رنگ مدل۷۸ و حالا سال‌هاست با آن، چرخ زندگی‌اش می‌چرخد. مسیرش هم بیشتر مواقع اطراف حرم است.
اسم میدان مادر شده بود میدان اعدام که روزگاری به میدان پنج‌راه پایین خیابان می‌گفتند. اعدام یک‌جور‌هایی تبدیل شده بود به نماد منطقه ۱۰. یعنی کسی این‌جا را نه با سینما سیمرغش می‌شناخت و نه هواپیمای معروفش!