
همدلی اهالی مشهدقلی در جنگ ۱۲ روزه بیشتر شد
در تعرض اخیر رژیم صهیونیستی به کشورمان، گرچه به ظاهر یک نبرد نظامی بود، در پشت صحنه آن، اقدامات مدبرانهای توسط نیروهای جهادی در گوشه وکنار کشور صورت میگرفت.
همین اقدامات، در اوج تهدیدات دشمن، آرامش مردم را حفظ میکرد و نمیگذاشت خدمات رسانی به مردم روی زمین بماند. در محله مشهد قلی نیز همانند گوشه و کنار ایران، به همت جهادگران مسجدی، زندگی عادی مردم در جریان بود.
مردم این محله ۴۷ سال تجربه جهادگری دارند؛ تجربهای که از همان روزهای انقلاب کسب کردهاند و به تدریج از بزرگ ترها به جوانان و نوجوانان محله رسیده است و نتیجه اش شده همدلی در زمان هشت سال دفاع مقدس، همکاری و همراهی در روزهای سخت کرونا و حالا هم بودن در کنار هم در دوازده روز جنگ تحمیلی.
البته جهادگران این محله کمک به کارتن خوابها و فعالیتهای عمرانی جهادی را هم در کارنامه شان دارند. این فعالیتها به همت گروه جهادی شهید بصیر اجرا میشود که بارها اخبارشان را در همین نشریه نوشتهایم.
زندگی جاری است
محله مشهد قلی به زبان خودمانی آخر شهر است و نقاط حاشیهای زیادی دارد. محمود جنگی، یکی از فعالان فرهنگی این محله، میگوید: از نگاه برخی از مردم که شناخت چندانی از محله ما ندارند، در نقطهای دور زندگی میکنیم، اما اهالی همدل و همراه هستند و در مشکلات یار و یاور یکدیگرند. برای همین در شرایط بحرانی خیلی هوای هم را دارند.
این عضو کانون شهید بصیر میافزاید: شرایط ما در آغاز جنگ درست مانند همان دورانی بود که کرونا شیوع یافت و مردم نمیدانستند چه کنند. در گروه جهادی شهید بصیر به این فکر افتادیم پیام رهبر انقلاب را مبنی بر استمرار زندگی مردم در شرایط جنگ اجرا کنیم و به مردم یادآور شویم زندگی جاری است. برای همین با مشورت دیگر اعضای کانون درزمینه بصیرت افزایی تلاش کردیم.
اعتماد مردم به مسجد
ابوالقاسم نودهی، یکی دیگر از خدمتگزاران گروه جهادی شهید بصیر که دوران هشت ساله دفاع مقدس را درک کرده است، میگوید: طی این سالها توانستهایم مفاهیم ایثار، همدلی و مسئولیت پذیری اجتماعی را میان جوانان محله ترویج دهیم و بذر مشارکت را در دل مردم محله بکاریم.
فرمانده پایگاه بسیج شهید عبدی ادامه میدهد: همان شب اول مردم به مسجد آمده بودند. برخی از کودکان و نوجوانان شوکه شده بودند و میپرسیدند حالا چه میشود. همان جا به این نتیجه رسیدیم که سخنرانی بین دو نماز درزمینه بصیرت افزایی باشد و به مردم کمک کنیم که اطلاعات و اخبار درست جنگ را کسب کنند. قرارمان این شد که هر شب بین نماز مغرب و عشا در مسجد درباره اخبار جنگ صحبت کنیم.
همان شب اول، خانهای در هفتاد متری مسجد دچار حریق شد و کاملا سوخت. تا آمدن نیروهای آتش نشانی، مردم با کپسولهای خانگی سعی کردند آتش را خاموش کنند، اما نشد. ابتدا مردم از این حریق ترسیدند و برخی میخواستند درباره آن شایعه پراکنی کنند، اما اعتماد مردم محله به مسجد جوادالائمه (ع) سبب شد موضوع را از پایگاه بسیج مسجد پیگیری کنند و در نهایت متوجه شدند یک حادثه بوده است.
نودهی با ذکر این خاطره یادآور میشود: این حاصل اعتماد مردم به مسجد است.
قرارمان این شد که هر شب بین نماز مغرب و عشا در مسجد درباره اخبار جنگ صحبت کنیم
همراهی مردم با بسیج
مردم سردرگم بودند و برخی به خاطر شهادت فرماندهانمان گریه میکردند. جمع و جور کردن این شرایط کار آسانی نبود.
نودهی میگوید: همراهی جهادگران با مردم در روزگار کرونا سبب شده بود که آنها به این تیم اعتماد داشته باشند و حرفشان را بپذیرند. با توضیحاتی که درباره شرایط جنگ میدادیم، مردم آرام شده بودند. به دلیل وجود جاسوسهای داخلی از آنها خواستیم موارد مشکوک را به ما اطلاع دهند تا پیگیری کنیم. در این مسیر خیلی با ما همراه بودند. به مردم گفتیم «خیالتان راحت باشد؛ شما استراحت کنید. بچههای بسیج و مسجد حواسشان هست. ما مراقب محله هستیم.»
با گفتن این جمله، بسیاری از جوانان با ما همراه شدند تا خانواده هایشان در آرامش باشند.
اعتماد کردن مردم
«مردم به ما اعتماد دارند و هر گزارشی را به ما میدهند.» محمود جنگی با تأکید بر این موضوع ادامه میدهد: در محله ما اتباع زندگی میکنند. اکثر اتباع ساکن محله ما شیعه و بخشی از بازوهای انقلاب هستند؛ همانهایی که جزو مدافعان حرم بودند.
این عضو کانون شهیدبصیر با اشاره به اینکه طی سالها اعتماد مردم جلب شده است، میگوید: مردم به ما اعتماد دارند و هرچه بود، به ما خبر میدادند و ما هم بلافاصله به پایگاه بسیج اطلاع میدادیم.
دغدغه معیشت در شرایط سخت
«برخی از ساکنان محله ما وضعیت اقتصادی خوبی ندارند. به این فکر کردیم با کمک برخی از خیران مایحتاج مردم را تهیه کنیم و با قیمت کمتری در محله عرضه کنیم.»
نودهی با اشاره به این موضوع ادامه میدهد: وقتی حادثهای رخ میدهد، مردم نگران معیشتشان میشوند. در همان ایام بیست تن پیاز و شانزده تن سیب زمینی
تهیه کردیم و به قیمت خیلی ارزانتر به مردم میدادیم. البته سعی میکردیم این اقلام را بین خانوادههای تحت پوشش مسجد رایگان توزیع کنیم. بعد از آن ۱۲۰ کیلوگرم گوشت تهیه کردیم و به مردم نیازمند محله دادیم.
به گفته او توزیع کالا سبب شد مردم حس بهتری داشته و نگران تهیه معیشتشان نباشند و در فاصلهای کوتاه، زندگی به روال عادی برگردد.
کار خیرماندگار
یکی از رسمهای زیبای این مسجد، صدقه جاریه اول ماه است که اهالی محله و دوستان و آشنایانشان جمع میکنند. حدود ۴ سال قبل متولیان مسجد به این موضوع فکر کردند که میتوانند همان صدقه ماهیانه را به صورت مشترک جمع کنند و مرغ بخرند و بین نیازمندان تقسیم کنند. آن زمان سهم هر کسی که دوست داشت ۵۰ هزار تومان بود، اما الان با توجه به هزینهها سهم هر نفر برای خرید مرغ ۲۰۰ هزار تومان است.
به مردم گفتیم خیالتان راحت باشد؛ شما استراحت کنید. بچههای بسیج و مسجد حواسشان هست
نودهی میگوید: این صدقه جاریه همان مصداق «قطره قطره جمع گردد» است. در حال حاضر هر ماه بیش از ۳۰ میلیون جمع میکنیم و مرغ تازه میخریم که به دست نیازمندش برسد. او یادآور میشود: با شروع این جنگ تحمیلی مردم پای کار آمدند و دوباره مبلغ ۳۰ میلیون تومان جمع شد و به خانوادههای نیازمند مرغ دادیم.
پویشی با نام «دوست خوب من» با همراهی مردم در این محله راه اندازی شد. خیلیها میگفتند فرزندانشان از اخبار جنگ میترسند و مانده بودند که چه کنند.
جنگی میگوید: ما هم این مشکل را داشتیم و به فکر چاره برای ترس کودکان بودیم. از آنها خواستیم در شرایط کنونی احساساتشان را نقاشی کنند. حتی مسابقه گذاشتیم که بچهها عکس موشکها را برایمان بکشند تا به بهترین نقاشیها جایزه بدهیم. همین رفت و آمدهایشان به مسجد برای مسابقه و نقاشی کشیدنها سبب شده بود کمتر به جنگ و حواشی آن فکر کنند.
نذری پربرکت عید غدیر
عید غدیر هم بهانهای شد برای همدلی بیشتر مردم این محله. به گفته هیئت امنای این مسجد ۱۲ هزار نفر ساکن محله بصیر هستند که روز عید غدیر به همه آنها غذای گرم دادند. اول که میشنویم، باورش سخت است، اما وقتی ماجرا را تعریف میکنند، دور از ذهن نیست.
نودهی برایمان تعریف میکند: ما در مسجد ۴ هزار غذا طبخ کردیم تا بین نمازگزاران توزیع کنیم. قبل از پخت غذا با اهالی هماهنگ کردیم و از آنهایی که دوست داشتند کمک کنند، خواستیم که در این راه با ما همراه باشند. خیلیها داوطلب شدند غذا بپزند و در روز عید غدیر بین ساکنان کوچه خودشان توزیع کنند. در کوچههایی که داوطلب نداشت، مسجد محله غذا توزیع کرد. همدلی ساکنان محله سبب شد غذای گرم در همه خانهها توزیع شود.
پای کار آمدن جوانان و نوجوانان
مسئول هیئت امنای مسجد جوادالائمه (ع) که به جمع ما پیوسته است، جزو همانهایی است که از کودکی در مسجد حضور داشته است.
او میگوید: طی هشت سال دفاع مقدس، خانمها در مساجد جمع میشدند تا برای رزمندگان لباس بدوزند، قند بشکنند، آبمیوه بگیرند، الان نوع جنگها متفاوت شده است، اما باز هم مسجد اصلیترین کانون است تا مردم در آن، گرد هم بیایند و برای بهترشدن شرایط به هم کمک کنند.
ما در مسجد ۴ هزار غذا طبخ کردیم تا بین نمازگزاران توزیع کنیم. قبل از پخت غذا خیلیها داوطلب شدند غذا بپزند
محمد محمدزاده ادامه میدهد: در این مدت، هرشب در مسجد جمع میشدیم و به واسطه افراد مطلع و آگاه به مردم گزارش درست میدادیم. امام جماعت مسجد هم با آنها صحبت میکرد.
او میافزاید: یکی دیگر از برنامه هایمان این بود که بعد از نماز مغرب، سورهها و دعاهای تأثیرگذار را برای پیروزی در این جنگ میخواندیم. اما آنچه بیشتر به چشم میآمد، حضور جوانان و نوجوانان در مسجد بود. آنها به دنبال این بودند هر کاری از دستشان برمی آید، برای کشورشان انجام دهند.
مردم به هم اعتماد دارند
مهدی جهان، یکی دیگر از اعضای هیئت امنای مسجد، میگوید: خدا را شکر مردم محله ما زندگی عادی داشتند و این را مدیون سخنان رهبر معظم انقلاب هستیم.
مهدی جهان با اشاره به اینکه مردم این محله تجربه دوران کرونا را داشتند، ادامه میدهد: آن تجربه سبب شده است اعتماد به یکدیگر بیشتر باشد. همه میدانیم با بودن در کنار هم میتوانیم مشکلات را رفع کنیم. در این ایام همدلی مردم ما بیشتر شده بود. همه میدانستیم باید در کنار نیروهای مسلح و پشت رهبری باشیم. برای همین هر کسی در حد توان خودش کمک میکرد.
* این گزارش شنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۰۹ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.