نگاهی به بن‌بست‌های فراموش‌شده خیابان توحید 
نشانه‌های به جا مانده مانده از قلعه نخودک در محله ایثارگران 
مربی ژیمناستیک طلاب، مشاور ورزشی هم‌محله‌ای‌هایش است
۶ سال بیشتر نداشت که در کلاس آموزش ژیمناستیک ثبت‌نام کرد. در هفت سالگی در اولین مسابقه قهرمانی کشور در شیراز به همراه تیم هیئت ژیمناستیک خراسان شرکت کرد و با اینکه هیچ مقامی در این مسابقه به‌دست نیاورد ناامید شد و با حضور در مسابقات دیگر مقامهایی در‌خور توجه به دست آورد که ازجمله می‌توان به مقام دوم کشور در سطح المپیادهای دانشآموزی در پرش خرک، مقام سوم در لیگ دسته یک کشور، نفر دوم در مسابقات منطقه ۳ کشور و کسب مقام دوم در مسابقات تیمی بزرگسالان کشور اشاره کرد.
همچنین کسب بیش از ۵۰مدال رنگارنگ در قهرمانیهای استانی درکارنامه او ثبت شده است. محمدرضا صادق‌پور که نوجوانیاش را نیز در این رشته و محله طلاب مشهد گذرانده قصد دارد دوران جوانی خود را با مربیگری سپری کند و بتواند تجربیاتش را به دیگران منتقل کند.
بیشتر قهرمان‌ها ساکن محله طلاب هستند
مربی ۲۳ساله محله ما اکنون سه سال است به مربیگری درجه ۳ روی آورده و مسابقات استانی را با داوری درجه ۳ پیش رو دارد. ورزشکار محله ما در این سال‌ها سعی کرده دوستان و آشنایانش را به سمت رشتههای مختلف ورزشی به ویژه ژیمناستیک جذب کند و برای هم‌محله‌ای‌هایش یک مشاور ورزشی باشد تا جوانان و نوجوانان را با توجه به استعداد‌ها و توانایی‌های جسمیشان به رشتههای مختلف ورزشی معرفی کند.
برای همین او بهتر از افراد دیگر میداند که محله طلاب و محلات همجوارش چه استعداد‌هایی دارند. وی در این رابطه میگوید: بیشترین قهرمان‌ها در رشته ژیمناستیک و دیگر رشتهها از این محله و منطقه برخاستهاند، اما متاسفانه امکانات مناسبی برای تمرینات مختلف ورزشی به ویژه ژیمناستیک وجود ندارد و این رشته که بسیار سخت و دشوار است نیاز به یک سالن با ۶ وسیله مخصوص دارد.
بیشترین قهرمان‌ها در رشته ژیمناستیک از محله طلاب هستند، اما این محله امکانات مناسبی برای تمرین ندارد
تربیت چهره‌های جهانی
محمدرضا به تازگی تحصیلاتش را به پایان رسانده و ورزش کردن هیچ لطمهای به درس خواندن او وارد نکرده است. او همچنین قصد دارد در کنکور کارشناسی ارشد در رشته صنایع شرکت کند. وی روزانه دو ساعت ورزش می‌کند و در اوقات فراغت اگر درس نداشته باشد والیبال بازی می‌کند.
ورزش در زندگی صادق‌پور بسیار تاثیر‌گذار بوده به‌طوری که توانسته روابط اجتماعی خود را با دیگران تقویت کند. با اینکه این رشته و قهرمانی در آن بسیار سخت است، اما او همیشه روحیه‌ای شاد دارد. وی در این رابطه میگوید: کسی که می‌خواهد در این رشته موفق شود باید تمرینات فشرده آن را تحمل کند، خستگیهای آن را به جان بپذیرد و از قدرت بدنی و هوش بالایی نیز برخوردار باشد.
ژیمناستیک‌کار محله ما آرزو دارد به رشته ژیمناستیک در کشور ما بیشتر اهمیت داده شود زیرا به نظر او اهمیت ندادن به این رشته باعث شده ستارگان المپیکی در این رشته نداشته باشیم و امید المپیکی شدن هم از بین برود.
تنها هدف محمدرضا در رشته ژیمناستیک این است که به درستی خدمت کند، شاگردان خوبی تربیت کند و از میان آن‌ها افتخارآفرینان را به محله، کشور و جهان تقدیم کند. در کنار این، مهم‌ترین انگیزه مربی جوان محله ما از ادامه مربیگری پرورش شاگردان و هم‌محله‌ای‌هایش برای کسب مقام قهرمانی جهان است.
خاطرهای که در این سال‌ها در ذهن محمدرضا ماندگار شده مربوط به روز‌های ابتدایی حضورش در کلاس ژیمناستیک است. او تعریف می‌کند: وقتی ۶ساله بودم از مربیانم میترسیدم برای همین هم مادرم هر روز مرا به کلاس میرساند.
یک روز با گریه از کلاس بیرون رفتم که مادرم دستم را در دست مربی گذاشت، اما من که از او واهمه داشتم از دستش فرار کردم و او دنبالم دوید. بعد از اینکه در مسابقات پرش خرک در سطح کشور مقام دوم را به دست آوردم مربی‌ام روز فرارم را به یادم آورد و گفت: من آن روز که می‌دویدی با خودم گفتم محمدرضا با این سرعتی که دارد در پرش خرک موفق میشود.
او موفقیتهایش را مدیون پدر و مادرش میداند و از اینکه در تمام شرایط او را حمایت کردهاند از آن‌ها تشکر می‌کند و در این بین مربیان خود را نیز از یاد نبرده و از محمدپور و حسینی که باعث شدند او در این رشته بماند و سختی‌های آن را تحمل کند، قدردانی می‌کند.
*این گزارش یکشنبه، ۵ خرداد ۹۲ در شماره ۵۵ شهرآرامحله منطقه ۴ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
