
حافظ قرآن محله طلاب بچه محلهایش را هم حافظ میکند
سیده حلما موسوی| با پایان یافتن سی و هفتمین مسابقات سراسری قرآن کریم در رشتههای مختلف که در تبریز برگزار شد؛ نفرات برتر مشخص شدند. «حجتالاسلام رجبی» از ساکنین محله طلاب مشهد موفق شد مقام اول این مسابقات در رشته حفظ کل قرآن را از آنِ خود کند و همین بهانهای شد تاساعتی با او که تازه به منطقه ما آمده و در نظر دارد به زودی کلاس تربیت حافظ قرآن راهاندازی کند؛ به گفتگو بنشینیم.
- ابتدا از سابقه تحصیلی خود بگویید.
به دلیل علاقه به دروس دینی و تشویقهای خانواده، سال ۷۹ وارد حوزه علمیه مشهد شدم و سطح یک حوزه را که شش سال طول میکشد در مدرسه علمیه امام محمد باقر (ع) با مدیریت حجتالاسلام دیانی گذراندم.
بعد از آن چند سالی هم در مرکز فقهی ائمه اطهار زیر نظر حضرت آیتالله فاضل (ره) فعالیت کردم. هماکنون مشغول به تحصیل دروس سال چهارم خارج فقه هستم. با توجه به علاقهای که به مباحث قرآنی دارم در رشتههای مختلف ترجمه، بررسی لغات، تفاسیر و ... به صورت ویژه مطالعه دارم.
- چه شد که حفظ قرآن را شروع کردید؟ چقدر طول کشید؟
شاید سوم ابتدایی بودم که حفظ قرآن در برنامه زندگی من قرار گرفت. داییام، ابوالقاسم محمدینیا اولین سنگ بنای حفظم را گذاشت. البته تشویقهای زیاد پدر و مادرم هم خیلی تاثیر داشت. من به اتفاق پسردایی و بردارانم به همراه داییام به جلسات حفظ قرآن میرفتیم.
وقتی وارد حوزه شدم، ۱۰ جزء قرآن را حفظ کرده بودم و تا سال سوم طلبگی توانستم حفظ قرآن را به اتمام برسانم
دایی خیلی برای ما وقت میگذاشت و امید داشت که روزی حافظ قرآن شویم. راستش آن زمان، چون سن کمی داشتیم زیاد جدی نمیگرفتیم. صرفا در جلسات شرکت میکردیم. اما دایی همیشه میگفت بزرگ که بشوید میفهمید چه گنجینهای دارید.
تا این که وقتی با سیکل وارد حوزه شدم ۱۰ جزء قرآن (تا سوره توبه) را حفظ کرده بودم و تا سال سوم طلبگی توانستم حفظ قرآن را به اتمام برسانم. خلاصه اینکه با همه فراز و فرودهایی که داشتم حدودا چهار سال طول کشید و تا الان ۱۰ سالی میشود که حافظ قرآن هستم.
- آیا در خانواده غیر از شما هم حافظ قرآن است؟
بله. یکی از برادرهایم ۱۰ جز حفظ است، دیگری ۲۳ جز. برادر دیگرم هم در شرف اتمام حفظ قرآن کریم است. ضمن اینکه پسر داییام نیز حافظ هست.
- شما چه تفاوتی میان خودتان که حافظ قرآن هستید با کسی که حافظ نیست احساس میکنید؟
اینکه حفظ را برای خودم یک برتری بدانم اینطور نباید باشد و انشاءا.. نیست که اگر کسی خودش را از دیگران برتر بداند قرآن را درک نکردهاست. توفیق و عنایت الهی بود که توانستم قرآن را حفظ کنم و از این بسیار خوشحال هستم. رسول اکرم بارها و بارها مخصوصا در اواخر عمرشان به مردم فرمودند بین شما دو چیز گرانبها میگذارم: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب ا... و عترتی اهل بیتی». قرآن و اهل بیت را.
اگر کسی فقط یک طرف را بگیرد مثلا فقط دم از اهل بیت بزند و از قرآن چیزی نفمهد در واقع با اهل بیت هم نیست. همچنین اگر کسی فقط قرآن را در نظر بگیرد و بگوید «حسبنا کتاب ا...» این هم گمراهی است. قرآن مفسر ومبین میخواهد. خدا به پیامبرش میفرماید ما قرآن را بر تو فرستادیم «أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ» کار پیامبر و ائمه تبیین آیات خداست.
یک راه تمسک به قرآن، حفظ است. چون اولا با آیات قرآن بیشتر سر و کار دارد. دوم اینکه یک حافظ با خودش میگوید این قرآن که حضرت علی (ع) اینقدر به آن تاکید کردهاند آیا فقط همین کلمات است؟! بنابراین احساس فقرش بیشتر میشود وبه دنبال ترجمه، مفاهیم و تفسیر آیات میرود. در واقع حفظ قرآن یک محرک و مشوق قوی است برای رسیدن به مراحل بالاتر معرفتی انشاءا...
- شما حافظ قرآن هستید. حفظ آیات چطور در زندگیتان تجلی دارد؟
حفظ به یادسپردن است که مقابل غفلت است و فراموشی. فرد یا غافل است یا ذاکر. البته گاهی انسان فقط ظاهر کار را می گیرد که امیدواریم خدا همه ما را از ظاهربینی برهاند. وقتی انسان آیات را به یاد دارد حس میکند که در جای جای زندگی او نشانههای خدا جریان دارد. قرآن را «حی» مییابد.
یک نفر به امام(ع) گفت چرا هر چه قرآن را میخوانیم کهنه نمی شود! امام گفت: چون قرآن برای زمانی دون زمان دیگر نیست. برای همه عصرهاست. فلذا همیشه شیرین است. همه مشکلات مسلمانان به خاطر دوری از قرآن و اهل بیت است. اگر می خواهیم به جامعه آرمانی که دین به ما وعده داده است برسیم باید با قرآن مانوس باشیم.
- حمایت نهادهای مربوطه از فعالیتهای قرآنی چطور است؟
باید این حقیقت تلخ را قبول کنیم که آنطوری که مقام معظم رهبری تاکید دارند و در شان یک نظام اسلامی است از فعالیتهای قرآنی حمایت نمیشود. بعضا میبینیم برای دیگر کارها چقدر از امکانات و هزینهها خرج میکنند اما نسبت به مباحث قرآنی و دینی همه جا با کمبود بودجه مواجه میشویم.
خدا به پیامبرش می گوید «وَ وَجَدَكَ عائِلاً فَأَغْنى» ما تو را ندار یافتیم، بینیازت کردیم. روایت میگوید فاغنی یعنی «فاغناک الله بمال خدیجه» خدا تو را با مال خدیجه بینیاز کرد. مال حضرت خدیجه تاثیرگذار بود در رواج دین خاتم پیامبران. مسئولان باید بیش از این حمایت کنند.
- آیا برنامهای برای انتقال تجربیات خود به مشتاقان حفظ دارید؟
اینکه من حافظ قرآن هستم بارسنگینی است بر دوشم. وظیفه دارم که دست دیگران را بگیرم و با قرآن مانوس کنم. حفظ مقدمهای است بری درک قرآن. باید بر تعداد حافظان قرآن افزوده شود که دغدغه مقاممعظم رهبری است. ایشان میفرمایند تعداد حافظان قرآن با جمعیت کشورمان مطابقت ندارد. اول گفتند ۱۰ میلیون حافظ میخواهیم و جدیدا فرمودهاند باید ۲۰ میلیون حافظ داشته باشیم. یعنی تقریبا از هر خانواده باید یک نفر حافظ داشته باشیم. به امید چنین روزی.
- چه توصیههای به کسانی که میخواهند حفظ قرآن را شروع کنند دارید؟
باید توجه داشتهباشیم که حفظ قرآن یک کار ساده و راحت نیست. سخت است. ولی چون سخت است ارزش دارد. هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد؛ باید وقت گذاشت تا آخر عمر باید برنامه تکرار و تمرین آیات داشت. اما خیلی ارزشمند است. کتاب خداست دیگر. چه چیزی بالاتر از حفظ کتاب خدا. نکته دیگر که خیلی مهم است مداومت است. خیلی ها حافظ شدند اما حافظ نماندند!
- به کدام آیه قرآن بیشترین علاقه را دارید؟
آیات قرآن همهاش شیرین و زیباست. ولی خب بعضی آیات عجیب به دل مینشیند.خدای متعال در سوره مبارکه زمر آیه 53 میفرماید بندههای گناهکارم، از من ناامید نباشید. خدا آنقدر مهربان است که گناهکاران را با لحن محبتآمیزی «بنده» خطاب میکند نمیفرماید ای گناهکاران، ای بدکاران! میگوید: «يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» ای بندههای عزیزم که به خودتان بدی کردید، گناه کردید، بازگردید.
از رحمت من نومید نشوید. یک آیه دیگر هم که همیشه استادمان تکرار میکرد این است که خدا میفرماید: « وَما كُنّا غائِبِين» برای ما انسانها نهان و آشکار وجود دارد اما هیچ چیز از او پنهان نیست. او همه جا حاضر است.
- و جمله آخر؟
«و اخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین» بزرگی میفرمود اگر قرار باشد ۶۲۳۶ آیه خلاصه بشود در یک آیه، یعنی همه قرآن که تعلیمات همه انیباست را در یک آیه بخواهم جمع کنیم شاید آن آیه این باشد که «انا لله و انا الیه راجعون».
* این گزارش یکشنبه، ۲۴ اسفند ۹۳ در شماره ۱۴۴ شهرآرامحله منطقه ۴ چاپ شده است.