
تا کسانی مثل کارگران فضای سبز با ارهبرقیهای بلندشان در پیادهروها راه نیفتند و جویای احوال درختها نشوند، کمتر شهروندی سربههوا میشود تا نگاهی به پریشانحالی درختها بیندازد. این، کارِ علی ارژندی، کارگرِ فضای سبز است که درختها را سروسامان میدهد، آنها را میکارد، به آنها رسیدگی میکند و داستان روییدن و خشکیدنشان را میداند.
ورود ارژندی به حوزه فضای سبز گرچه با دغدغه یافتن شغل و تأمین معیشت بوده است، ولی رضایت قلبی او از کاری که انجام میدهد اتفاقی و اجباری نیست. تعهدی که به کارش دارد باعث شده است همکارانش او را به عنوان زبده این کار بشناسند؛ کسی که کارش نیاز به اصلاح مجدد ندارد.
ارژندی قبل از اینکه وارد کار فضای سبز شود، در بخش خدمات باربری فرودگاه مشغول بود، اما پیمان شرکتی که با آن همکاری داشت، به پایان رسید و او هم بیکار شد. این وضعیت فقط یک هفته ادامه داشت تا اینکه همسایهدیوار به دیوارشان که در اداره فضای سبز شهرداری کار میکرد و قرارداد رسمی داشت، به او پیشنهاد این شغل را داد؛ «گفت فضای سبز میروی؟ منم قبول کردم.»
حالا بعد از حدود چهاردهسال از کارش راضی و معتقد است که برای او شغلی مناسب بوده. اما با اینکه کار را دوست دارد، امنیت شغلی دغدغه همیشگیاش است؛ «پیمانکاری است دیگر ممکن است ما را نخواهند، ولی خودم از این کار بیرون نمیآیم.»
علی ارژندی متولد ۱۳۵۸ و اهل روستای مهدیآباد در تربت حیدریه است. سه فرزند دارد که یکی از آنها ازدواج کرده است. او از سال۱۳۸۹ در فضای سبز شهری کار میکند و از سال۱۳۹۷ در منطقه ۴ مشهد مشغول کاشت و نگهداری درختان است. هرس درختان، گلکاری و مراقبت از فضای سبز شهری کار هر روزه اوست، اما در این میان سهم بزرگی هم در کاشت درختهای این منطقه دارد.
او میگوید: «از زمانی که در منطقه ۴ فعالیتم را شروع کردم هر سال حدود ۱۰۰ درخت کاشتهام، آن هم بیشتر در اسفندماه و هفته درختکاری.»
به گفته خودش، همین یک ماه پیش کاشت تمامی نهالهای منطقه ۴ به پایان رسیده است. نهالهای خیابانهای شهید قربانی، پنجتن و بوستانهای منطقه، گواهی بر زحمات او هستند. میگوید: «آدم چیزی که خودش بزرگش کند را خیلی دوست دارد. بعضی از این درختها را نهال کاشتم، آب دادم، مواظب بودم که خشک نشوند.»
بسیاری از مردم تصور میکنند هرس درختان کار آسانی است، اما علیآقا تأکید دارد که این یک کار کاملا تخصصی است و هر کسی نمیتواند آن را انجام دهد. تجربه سالها کار در این حوزه به او یاد داده که هر درختی روش هرس مخصوص خودش را دارد و اگر این کار درست انجام نشود، ممکن است درخت بیمار یا رشدش متوقف شود.
این تخصص باعث شده که هنگام کار، شهروندان کنجکاو شوند و از او درباره کارش سؤال بپرسند. وقتی درختهای راسته خیابان شهید قربانی را هرس میکند، مردم جلو میآیند و از او میخواهند شاخههایی را که تا روی تابلو مغازههایشان آمده کوتاه کند. ارژندی هم تا جایی که در توانش باشد و اصول هرس اجازه بدهد، به خواستههای مردم توجه میکند.
همچنین میگوید گاهی بعضی از شهروندان، بهویژه برخی خانمها، از او میخواهند که درختهای حیاطشان را هم هرس کند، اما پاسخش چنین است؛ «من کار غیرقانونی انجام نمیدهم. به آنها میگویم ابتدا درخواستشان را در سامانه ثبت کنند.»
ارژندی هنوز شب برفی چند سال گذشته ۱۳۹۸ را به یاد دارد. برف سنگینی باریده بود و درختها زیرِ بارِ برف خم شده بودند. آن شب، او و همکارانش تا صبح بیدار ماندند تا برفهای سنگین را از روی شاخهها بتکانند.
میگوید: «وقتی برف میآید، ما بیشتر از همه حواسمان به درختهاست، چون وظیفه نگهداری آنها با ماست. آن شب، برف درختها را شکسته بود و بعضی درختها روی سقف ماشینها افتاده بودند. باید فوری برفها را میتکاندیم که بیشتر آسیب نبینند.»
آدم چیزی که خودش بزرگش کند را خیلی دوست دارد. بعضی از این درختها را نهال کاشتم، آب دادم، مواظب بودم که خشک نشوند
در تمام این سالها، تنها یکبار اتفاق ناخواستهای برایش رخ داده است؛ وقتی که در حین هرس درختان، کابل برق را که لابهلای شاخ و برگها دیده نمیشد قطع کرد و آتشنشانی مجبور شد برای حل مشکل بیاید. اما جز این، هیچ حادثهای در کارش پیش نیامده است.
علی آقا زندگی سادهای دارد، اما از کارش راضی است؛ «ما پشتیبان فضای سبز هستیم. کار ما فقط یک شغل نیست، مسئولیت است. من در ساعت کاری با هیچکس شوخی ندارم، چون این کار نیاز به دقت و جدیت دارد.» بعضی روزها وقتی کارش تمام میشود، روی نیمکتی در یکی از همین بوستانها مینشیند و با رضایت به درختانی نگاه میکند که با دستهای خودش کاشته است.
حسن رمزی
حدود ۹ سال است که در اداره فضای سبز شهرداری منطقه ۴ کار میکنم و چهار سال را با علیآقا همکار بودهام. بهنظرم او جزو بهترینهاست؛ کسی که هم صبر و اخلاق خوبی دارد و هم دقتش در کار مثالزدنی است. هرس درختان، کاری نیست که هرکسی بتواند انجام دهد. تخصص و تجربه میخواهد و علیآقا اینها را دارد.
وقتی شاخهها را میبُرد، چنان ماهرانه انجام میدهد که دیگر همکاران، نمیتوانند ایرادی به کارش بگیرند. همین باعث شده که اعتماد بالایی به او داشته باشند. کارهای حساس را به او میسپارند و خیالشان راحت است که به بهترین شکل انجام میشود.
او فقط کارگر فضای سبز نیست؛ کسی است که با دل و جان به درختها رسیدگی میکند و همین عشق به کار، او را از بقیه جدا کرده است.
داوود یوسفی تازیکروندی
شانزدهسال است که در فضای سبز شهرداری کار میکنم و تمام این مدت را در بوستان ارم گذراندهام. حدود یک سال میشود که علیآقا را میشناسم و در کار کنار هم هستیم. کاری که به او میسپارند را به بهترین شکل انجام میدهد.
این ویژگی در بین همه همکاران ما نیست. برخی فقط وظیفهشان را انجام میدهند، اما علیآقا همیشه دنبال آن است که کار را با دقت و نظم پیش ببرد. همین موضوع باعث شده که او را مثل یک آچارفرانسه در مجموعه بشناسند. گلکاری، درختکاری و هرس را با خیال راحت به او میسپارند. او فقط کارش را انجام نمیدهد، بلکه نسبت به فضای سبز احساس مسئولیت دارد و همین موضوع کارش را از بقیه متفاوتتر میکند.
* این گزارش یکشنبه ۱۹ اسفندماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۷ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.