سمانه؛ دختر توانمند تئاتر معلولان 
ویژگی‌های تاریخی و معماری ایوان غربی صحن انقلاب 
رسم زیبای همسایگی در کوچه استاد یوسفی ۲۲
یکدلی این آدم‌ها سبب شد صمیمیت و همسایگی بین آنها که همه فرهنگی بودند، به بهترین نحو ممکن شکل بگیرد. یکی از این همسایه‌های خوب، یدالله ذاکر‌گل‌ختمی است که اهالی محله می‌گویند آشپز نذری‌ها در مناسبت‌ها است.
در خیابان استادیوسفی ۲۲ همسایه‌های خوبی کنار هم زندگی می‌کنند که به گفته خودشان، حق همسایگی را به جا می‌آو‌رند. در سال۷۰ بعداز تقسیم‌بندی زمین‌های این محله ازسوی شرکت تعاونی فرهنگیان، اتفاقات زیبایی روی داد.
یکدلی آدم‌هایی که در این محدوده از شهر ساکن شدند، سبب شد صمیمیت و همسایگی بین آنها که همه فرهنگی بودند، به بهترین نحو ممکن شکل بگیرد. یکی از آن همسایه‌های خوب، یدالله ذاکر‌گل‌ختمی است که اهالی محله می‌گویند آشپز نذری‌ها در مناسبت‌های مذهبی مسجد و محله است.
رسم همسایگی در جلسه دعای کمیل
آقا‌یدالله ذاکر، مؤسس جلسه‌ای چهل و‌پنج‌ساله در محله است که به بهانه قرائت دعای‌کمیل تشکیل شده است. این جلسه ماهی دو‌مرتبه برپا می‌شود و اولش فقط فرهنگیان محله در آن دور هم جمع می‌شدند. حالا علاوه‌براینکه دیگر اهالی محله به آن پیوسته‌اند، به‌واسطه جابه‌جایی اعضای جلسه به محله‌های دیگر، این جلسه در دیگر محله‌های مشهد هم می‌چرخد.
حاجی ذاکر در مراوداتش با همسایه‌ها سعی می‌کند همسایه‌آزاری نکند و اخلاق‌مدار باشد. دراین‌باره می‌گوید: به لطف امام‌رضا (ع) ما با همسایه‌ها همراز و همدل هستیم. کار‌هایی مانند بیرون‌گذاشتن زباله در زمانی که ماشین حمل زباله قرار است بیاید یا رساندن همسایه بیمار به بیمارستان و رسیدگی به او و انجام امور و کار‌های شخصی دیگران با اتومبیل شخصی، حداقل حقی است که از همسایه بر گردن ماست و سعی می‌کنیم دریغ نکنیم.
ما در این محله همسایه‌های خوب بسیار داریم ولی به نظرم حاجی‌موسوی از خوبان محله است که تربیت دینی و اجتماعی بچه‌های این محله مدیون زحمات ایشان است.
کلاس اخلاق برای نوه‌ها
سید‌حسین‌موسوی، دبیر نمونه آموزش وپرورش بوده است که بعداز بازنشستگی، دانش‌آموزانش و بچه‌های محله را در کلاسی در مسجد‌المنتظر (عج) محله جمع می‌کند. او در این کلاس علاوه‌بر آموزه‌های اعتقادی، درس اخلاق، تربیت اجتماعی و همچنین خلاقیت به بچه‌ها می‌آموزد.
خودش می‌گوید: مسجد المنتظر (عج) هنوز هم خانه امید همه بچه‌های محله است؛ چون همان بچه‌هایی که در کلاس‌های من بودند، اغلب موفق شده‌اند. برخی‌هایشان حالا امور مسجد را به دست گرفته‌اند و خودشان در تعلیم و تربیت نوجوانان و کودکان محله استاد شده‌اند و روز‌به‌روز مسجدمان پویاتر می‌شود.
چون حاج‌آقا موسوی این روز‌ها مریض‌احوال است، کلاس‌های مسجد هم تعطیل شده است، اما هرشب پنجشنبه در خانه برای نوه‌هایش کلاس برپا می‌کند و تعلیمات دینی و علمی و خلاقیت را به آنها می‌آموزد. او تألیفات مختلفی هم دارد که یکی از کتاب‌هایش با نام «حیات ماندگار» خاطره‌ها و تجربه‌های او را به‌عنوان یک معلم از مسجد و مدرسه و محله زندگی‌اش روایت می‌کند.
آچار فرانسه محله و مسجد
حاج‌آقا موسوی از علی حاجی‌ملکی به‌عنوان همسایه مهربانش یاد می‌کند که در شکل‌گیری محله نقش پررنگی داشته است. او از همان ابتدای شکل‌گیری محدوده، پیگیر نصب پایه‌چراغ و آمدن آب و برق و آسفالت و دیگر امکانات به محله بوده است. وقتی کنتور آب را در خانه‌اش نصب می‌کنند، پنج‌شلنگ بلند آب می‌آورد و از منزلش آب را به خانه همسایه‌ها می‌برد.
او با تعدادی دیگر از همسایه‌ها در نصب کنتور برق برای اهالی هم نقش داشته است. به گفته اهالی علی‌آقای ملکی آچار فرانسه امور مسجد هم هست و هر کار خرد و درشتی که مسجد داشته باشد، می‌شود روی او حساب کرد.
حاجی‌ملکی عضو شورای امر به معروف مسجد است و دوره‌هایی عضو شورای اجتماعی محله هم بوده است. خودش می‌گوید: مردم به من لطف دارند که برای مسائل و مشکلات خانوادگی‌شان از من مشورت می‌گیرند و اگر برای تحقیق از محله بیایند، اولین نفری که سراغش می‌آیند، من هستم. برای مشکلات جدایی اهالی معمولا پادرمیانی می‌کنم و تا جایی‌که می‌شود، مسائل را حل می‌کنیم.
* این گزارش چهارشنبه ۲۶ دی‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۳ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
