سرگذشت «چاهش» یکی از قدیمی‌ترین مزارع شمال مشهد 
علی‌اکبر ترابیان: تکنولوژی نمی‌تواند جای داستان را بگیرد 
نوجوان‌های نقاش، مدرسه‌ها را نونورا کردند
دختران و پسران گروه جهادی شهیدراحمی، مدارس استثنایی محله ایثارگران را نونوار کردند. سارینا جاویدان می‌گوید: خوشحالم که توانستیم با طرح‌هایی جذاب، حس و حال دانش‌آموزان مدارس را تغییر دهیم.
فکرش را هم نمی‌کردند که سطل و قلم‌موی رنگ به دست بگیرند و شش‌روزه کار نقاشی حیاط دو مدرسه را تمام کنند. با دل و جان کار کردند؛ چون نیتشان شاد‌کردن دل دانش‌آموزان دو مدرسه استثنایی محله بود.
دختران و پسران گروه جهادی شهیدراحمی محله ایثارگران در اواخر فصل تابستان به پیشنهاد مسئول پایگاه بسیج خواهران بعثتِ مسجد حضرت‌ابوالفضل (ع) پای کار آمدند و فضای حیاط مدارس مجاور توان‌خواهان خدیجه کبری (س) و مرکز آموزش ناشنوایان کامران مولوی را زیبا کردند. هزینه رنگ و وسایل این کار خیرانه را هم خیّری محلی برعهده گرفت تا کار با کمک هم‌محلی‌ها به سرانجام برسد.
شوق کار جهادی
مدرسه توان‌خواهان خدیجه‌کبری (س) در خیابان ایثارگران۱۵ قرار دارد. لوگوی مدارس استثنایی روی درِ آبی‌رنگ بزرگ مدرسه حک شده است. دورتا‌دور دیوار حیاط، نقش‌و‌نگار‌ها چشم‌نوازی می‌کند. بخشی از این نقش‌ها شامل سیارات، نحوه کاشت دانه لوبیا، پرچم ایران و... است که با دقت و ظرافت طراحی و رنگ‌آمیزی شده است.
زهره سلیمانی، سارینا جاویدان و زهرا حکم‌آبادی، مسئولیت طراحی و ترکیب رنگ را برعهده داشتند و به بقیه اعضای گروه نحوه رنگ‌آمیزی را آموزش داد‌ند. همگی تازه‌کارند، اما از پس کار برآمدند و خرسندند که نتیجه کارشان دانش‌آموزان را خوشحال کرده است.
فکر نمی‌کردم رنگ‌آمیزی دیوار به این سختی باشد. بعضی وقت‌ها رنگ‌ها روی دیوار نمی‌نشست و دوباره کار می‌کردیم
زهره و سارینا، طراحان کار، امروز به مدرسه آمده‌اند و در جمع بچه‌ها از تجربه این کار می‌گویند. سارینا جاویدان شانزده‌ساله و دانش‌آموز کلاس یازدهم رشته امور اداری است. دوسالی می‌شود که دوره‌های نقاشی را به‌صورت حرفه‌ای پشت سر گذاشته است و پدرش هم نقاشی دیواری انجام می‌دهد.
سارینا از پدر برای طراحی کمک گرفته و از تجربیاتش استفاده کرده است. می‌گوید: خوشحالم که توانستیم با طرح‌هایی جذاب، حس و حال دانش‌آموزان مدارس را تغییر دهیم. طرح‌های کار‌شده اکثرا آموزشی و برای دانش‌آموزان مدرسه آموزنده است. بین طرح‌ها، سیارات و کره‌زمین را خیلی دوست دارم.
زهره سلیمانی، نقاش دیگر گروه هم شانزده‌سال دارد و دانش‌آموز رشته حسابداری است. چند‌سالی می‌شود که نقاشی را حرفه‌ای دنبال می‌کند. او می‌گوید: خانه ما پشت این مدرسه است و پنجره اتاقم به حیاط مدرسه دید دارد. خیلی وقت‌ها مدرسه برنامه داشته است و دیده‌ام که چطور این بچه‌ها شاد و خوشحال می‌شوند. همیشه دوست داشتم برای آنها کاری انجام بدهم. وقتی متوجه شدم می‌خواهند مدرسه را با کمک گروه جهادی رنگ کنند، بدون درنگ ثبت نام کردم.
برای شادی بچه‌ها
همراه سارینا و زهره به‌سمت مرکز آموزشی ناشنوایان کامران مولوی نبش ایثاگران۱۷ می‌رویم. حیاط این مدرسه خیلی بزرگ‌تر است و طراحی و رنگ‌آمیزی روی دیوار‌های سیمانی و ناهمسطح آن سخت‌تر بوده است. این را بقیه اعضای گروه جهادی می‌گویند که کار رنگ‌آمیزی را برعهده داشتند. معصومه بیات شانزده‌سال دارد و دانش آموز رشته طراحی دوخت است.
او می‌گوید: هیچ‌کدام تجربه رنگ‌آمیزی روی دیوار را نداشتیم؛ با‌این‌حال تجربه خوبی بود و تنها سختی‌اش دیوار‌های سیمانی مدرسه بود که خیلی وقت‌ها به‌سختی رنگ می‌شد و کار را سخت کرده بود.
تهمینه پاکیزه، دانش‌آموز کلاس ششم، از‌طریق دوستانش با پایگاه بسیج محله آشنا شده است. او می‌گوید: دیدن شادی دانش‌آموزان استثنایی به همه سختی کار می‌ارزید. خوشحالم کنار هم‌سن‌و‌سالانم تجربه رنگ‌آمیزی دیواری را به دست آوردم و برای محله کاری انجام دادم.
نازنین‌رقیه صحرایی سیزده‌ساله دانش‌آموز کلاس هشتم است. او جزو اولین نفراتی بوده که برای نقاشی دیواری اسم‌نویسی می‌کند؛ «نقاشی و طراحی را خیلی دوست دارم ولی تجربه‌اش را نداشتم. خوشحالم این فرصت نصیبم شد تا در این زمینه تجربه کسب کنم. فکر نمی‌کردم رنگ‌آمیزی دیوار به این سختی باشد. بعضی وقت‌ها رنگ‌ها درست روی دیوار نمی‌نشست و بقیه طرح را خراب می‌کرد و مجبور می‌شدیم دوباره کار را اجرا کنیم.»
کمک به دیگران و حال خوب
محمد‌حسین مبرا دانش‌آموز نهم است. او در بسیج برادران پایگاه مسجد فعال است و وقتی متوجه می‌شود گروه جهادی شهیدراحمی برای نقاشی مدارس به نیرو نیاز دارد، ثبت‌نام می‌کند. او می‌گوید: حس و حال خوبی بود. همه ما می‌دانستیم برای بچه‌هایی کار می‌کنیم که خودشان نمی‌توانند اقداماتی از این دست را انجام دهند، اما دنیایی پر از رنگ را دوست دارند.
وقتی متوجه شدم می‌خواهند مدرسه را با کمک گروه جهادی رنگ کنند، بدون درنگ ثبت نام کردم
محسن بیات شانزده‌ساله دانش آموز سال دهم در رشته الکترونیک است. او برادر دوقلو معصومه، و به آچار فرانسه گروه معروف است. همیشه نفر اولی است که خودش را برای کمک به گروه جهادی می‌رساند؛ «فعالیت‌های خیرخواهانه و کمک به محلی‌ها همیشه حس و حال خوبی دارد و باعث آرامشم می‌شود.»
کار مشتاقانه با دل و جان
فاطمه مجرایی، فرمانده پایگاه بسیج مسجد حضرت ابوالفضل (ع) و عضو شورای اجتماعی محله ایثارگران که گروه جهادی شهیدراحمی را با کمک جوانان راه انداخته است، می‌گوید: این گروه دوسالی می‌شود که شکل گرفته است و اعضای آن در برگزاری مراسم مختلف و کار‌های خیر در محله با پایگاه بسیج بعثت، مسجد حضرت ابوالفضل (ع) مشارکت دارند.
فاطمه‌خانم تا سال گذشته خبر نداشته است که این دو مدرسه در محله فعال هستند و به‌صورت اتفاقی آنها را پیدا می‌کند و با هماهنگی با مدیران مدرسه، چند برنامه مثل جشن روز دختر و معلم و کاشت گل و نهال را با کمک شهرداری اینجا برگزار می‌کنند؛ «زمانی که به این مدارس آمدم، حیاطشان بی‌روح بود و هیچ رنگ و نقشی نداشت. طی صحبت با مدیران مدارس متوجه شدم یکی از خواسته‌هایشان نقاشی و رنگ‌آمیزی حیاط مدرسه است، اما بودجه این کار را ندارند. ما هم نمی‌توانستیم هزینه رنگ‌آمیزی حیاط را تأمین کنیم.
خوشبختانه خیّری محلی پیدا شد که هزینه را برعهده گرفت. همان‌جا اعضای گروه بسیج راحمی را جمع کردم و از آنها خواستم کار نقاشی را برعهده بگیرند. همگی استقبال کردند و پانزده‌نفر از دختران و سه‌نفر از پسران پایگاه‌های بسیج مسجد پای کار آمدند. طی شش‌روز از ۸صبح تا ۸شب کار کردند. کار را اواخر شهریور شروع کردیم و تا قبل از بازگشایی مدارس تمام شد. بچه‌ها با دل و جان کار می‌کردند.»
پوشش بیشتر دانش‌آموزان
معصومه میرزاده، فوق لیسانس فیزیولوژی ورزشی، مدیر دبستان توان‌خواهان خدیجه کبری (س)
این مدرسه پیش از این به نام صیاد شیرازی و در بولوار معلم قرار داشت و همه مقاطع تحصیلی را با هم پوشش می‌داد، اما با‌توجه‌به نیاز جامعه، مقطع دبستان سال۱۳۹۱ تفکیک شد و به اینجا آمد تا بتواند دانش‌آموزان بیشتری را در این مقطع از سطح شهر پوشش دهد. در حال حاضر این مدرسه ۶۵دانش‌آموز دارد که از این تعداد ۴۲پسر و ۲۳دختر از پنج‌سال تا شانزده‌سال در آن آموزش می‌بینند.
روحیه خوب بچه‌ها و معلم‌ها
مدرسه ناشنوایان کامران مولوی سال۱۳۷۷ تأسیس شد و به نام موقوفه کامران مولوی است. اینجا تنها مدرسه ناشنوایان شهر در مقطع ابتدایی پسرانه است که کل شهر مشهد و حومه آن را پوشش می‌دهند. دانش‌آموزان این مدرسه به دو گروه صرفا ناشنوا و دانش آموزان چند‌معلولیتی تقسیم می‌شوند. گروه دوم در‌کنار ناشنوایی، معلولیت دیگری از‌جمله معلولیت ذهنی یا جسمی و حرکتی دارند. این مدرسه نوزده‌کلاس دارد و تعداد دانش‌آموزان ۱۰۷نفر است. اینجا آموزش با ترکیبی از اشاره و شفاهی به دانش‌آموزان و برحسب نیازشان ارائه می‌شود.
* این گزارش شنبه ۱۹ آبان‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۹ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
