خاطرات ۴۰ ساله سمیرا طوسی از کوچه همت ۱۴

خیابان همت در محله بهشتی در دهه‌۵۰ پر از معابر خاکی بود و در آن، خانه‌ها با فاصله زیاد از هم ساخته می‌شد. اینکه سمیرا اکبری‌کلاهی‌طوسی روز‌هایی را به خاطر می‌آورد که هنوز خیابان بهشتی شکل و شمایل امروزش را نداشت و در آن از بولوار خبری نبود، به این دلیل است که او سال‌۶۳ در خیابان همت ۱۴ به دنیا آمد.

به گفته او محله در این چهل‌سال توسعه یافته و از بافت سنتی خارج شده است. حالا آپارتمان‌های سر‌به‌فلک‌کشیده جای حیاط‌ها و درختان قدیمی باغچه‌ها را گرفته است. طوسی هنوز هم در خیابان همت سکونت دارد. روبه‌روی خانه‌مان دقیقا آن سمت خیابان، منزل مرحوم بی‌بی‌مایونی قرار داشت. او شکسته‌بند و مامای قابلی بود. یادم است یک بار کتفم در رفته بود و مادرم مرا برای جا‌انداختن کتف به خانه‌اش برد.

اولین سوپر‌مارکت محله را مرحوم هراتی دایر کرد. مغازه‌اش چند‌خانه با ما فاصله داشت. مادرم خریدهایش را از همان‌جا انجام می‌داد. آقای هراتی چند‌سالی است که فوت کرده و پسرش مغازه را می‌چرخاند.

دوست دوران کودکی‌ام، سیمین رئیس‌زاده، خانه‌شان کنار خانه‌مان بود. هر‌روز کارمان این بود که زیراندازی جلو درِ خانه پهن کنیم و با عروسک‌هایمان خاله‌بازی کنیم.
حالا هر‌کداممان مادر شده‌ایم و فقط خاطرات آن روز‌ها برایمان باقی مانده است.

یکی از قدیمی‌های بهشتی ۴۰ یا همت ۱۴ فاطمه‌خانم است که شب‌های احیا مراسم برگزار می‌کرد. به‌اتفاق مادرم، خواهرم و همسر برادرم برای احیا به خانه‌شان می‌رفتیم. چند‌سالی است که فاطمه‌خانم به‌دلیل کهولت سن، دیگر مراسم برگزار نمی‌کند.

بین جهان‌آرای‌۹ و ۱۱ حمام عمومی و خصوصی بنی‌هاشم (ع) قرار داشت. البته ماچون درخانه حمام داشتیم هیچ وقت فضای داخلش را ندیدم. حالا حمام خراب شده و قرار است به‌جایش مدرسه ساخته شود.

خیابان جهان‌آرا که در تقاطع با همت ۱۴ است آن زمان به «میرزاده عشقی» معروف بود. کوچه جهان‌آرای‌۱۵ فعلی (میرداماد) به کوچه منبع معروف بود. علتش هم این بود که تانکر‌های حمل آب در ابتدای این کوچه توقف می‌کردند.

* این گزارش سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۸ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.