خیابان خاطره‌انگیز رو به «بهار»

نام خیابان شهیدبهشتی فعلی، پیش از انقلاب اسلامی «محمدرضاشاه» بود. پس از واقعه انفجار در دفتر حزب جمهوری در سال ۶۰ که منجر به شهادت دکتربهشتی شد، خود مردم به‌طور غیررسمی این خیابان را «شهیدبهشتی» می‌نامیدند تااینکه نام دکتربهشتی، نخستین‌بار به‌صورت رسمی در سال ۶۲ فقط بر بخشی از این معبر طولانی (حدفاصل پارک کوهسنگی تا میدان کوشه‌ای) گذاشته شد و در سال ۶۴ نیز امتداد این خیابان به‌سمت ملک‌الشعرای بهار به همین اسم، نام‌گذاری شد.

ابتدای خیابان شهیدبهشتی تا میدان شهیدحبرانی که در این گزارش مدنظر است، جزو معابر قدیمی و پرخاطره برای مشهدی‌هاست. این معبر، سال ۱۳۵۷ به‌خاطر نزدیک بودن به پادگان ارتش، استانداری خراسان و بیمارستان امام‌رضا (ع)، خاطرات مردمی بسیاری را در خودش ثبت کرده است.

فروشگاه ارتش در ابتدای این خیابان که سال ۱۴۰۱ تخریب شده است، یکی از ساختمان‌های خاطره‌انگیز و هویتی در شهر مشهد به‌شمار می‌رفت.
۹ دی ۱۳۵۷ مردم معترض جلوی استانداری خراسان، به‌تلافی تیراندازی ارتشی‌ها، فروشگاه را آتش زدند.

بیمارستان شمس‌الشموس ارتش در ابتدای این معبر قرار دارد. تاریخ ساخت این بیمارستان به سال ۱۳۱۰ برمی‌گردد که می‌تواند سندی بر قدمت خیابان بهشتی باشد.

میدان انتهای این معبر از سال ۱۳۹۰ به نام شهید امیر سرتیپ دوم پرویز حبرانی مزین شده است. مهر ۱۳۹۹ به‌مناسبت چهلمین سالگرد شهادت این شهید بزرگوار، سردیسش در میدان نصب شد.

حاج‌محمدمهدی کرباسی، اولین فروشنده صابون مراغه در مشهد است. او حدود شش دهه قبل، این صابون را برای فروش آورد و با استقبال خوب مشهدی‌ها کسب وکارش را ادامه داد.