در این گزارش مروری شده است بر روزگار کوچه راد (وحدت ۳/ ۱) با قدمتی قاجاری که ریشه در یک داستان قدیمی دارد.

کوچه موسوم به «مسجد کردها» حدفاصل محلات قدیمی پاچنار، ته‌پل‌محله و نوغان است که در دوران افشار برای سکونت کرد‌های همراه نادر در این محدوده ایجاد شده است.

کوچه شهید تشکری (بیداربخت سابق) یکی از کوچه‌های قدیمی شهر است که زندگی در آن، آخرین نفس‌های خود را می‌کشد.

کوچه حافظیان، مسیر قاجاری قرارگرفته در دل مشهدالرضاست که گذر نامداران بی‌شماری بوده است.

کوچه بهجت ۱/ ۹ عمر زیادی ندارد، اما بر روی باغی پدید آمده که ۵ قرن قدمت داشته است.

این مطلب درباره کوچه‌ای با پسوند آباد در بافت قدیمی شهر نوشته شده که نامش یادگار یک صنعت در مشهد است.

هشت متر بودن عرض تمام نقاط کوچه، دلیلی بر نام مردمی این گذر است و به همین سبب، آن را «نخستین و اصیل‌ترین کوچه منظم مهندسی‌ساز شهر» لقب داده‌اند.

چهل خانه، تنهانام کوچه نیست و برخی قدیمی‌های نوغان، این کوچه را «چله خانه» می‌خوانند. این افراد علت خوانده شدن کوچه به این نام را وجود چند کارگاه چله کشی دار قالی در این کوچه می‌دانند.

براساس آنچه از دوران صفوی برای ما به یادگار مانده، محراب خان در جوانی از کارگزاران دربار شاهان صفوی بوده و به دوات‌داری آنان اشتغال داشته است.

درباره معبری که در گذشته، تنها راه ارتباطی ته‌پل‌محله با طبرسی بود، اما امروز با نام یک پهلوان گره خورده است.