
سیدجواد رحیمزاده مدارس را بستر استعدادیابی تئاتر میداند
احمدپور منفردی| پردهها کنار میرود، بازیگران آمادهاند تا بهترین بازی خود را در نقشی که برعهده گرفتهاند به نمایش بگذارند. به او خیره میشوم، مرا به خود خیره میکند. او نقش بازی نمیکند، نقش خود را زندگی میکند. هنر در تمام وجودش جاری است، از همان روزهای آغازین زندگی.
چشم که گشود، هنرمندانه زندگی کردن را در پیش گرفت تا غم و شادیهای ما را روی صحنه به تصویر کشد. درست نزدیکیهای واقعیتهای زندگی که ممکن است هر روز هر کدام از ما به نوعی مرورکننده آن باشیم. زندگی ما نیزهمانند تئاتری است که هر روز برای اجرای آن روی صحنه می رویم،امید که بهترین بازی برای ما رقم بخورد.
عضویت در گروه تئاتر
سیدجواد رحیمزاده هممحلهای ما در محله آب و برق مشهد است. او یکی از بازیگران و کارگردانان خوب تئاتر استان خراسان رضوی است و دستی هم در نویسندگی و تدریس نمایشنامه دارد. در رشته فیلمسازی نیز تحصیل میکند. متولد۱۳۵۰ و از سال۷۰ بهعنوان معلم در مدارس مشهد به تدریس مشغول است. تدریس امور هنری نیز یکی دیگر از فعالیتهای اوست که با راهاندازی گروه هنری «ققنوس» به آن میپردازد.
در کوچهباغ زندگیاش چرخی میزنیم و از هر درخت تجربه او، برگی به یادگار برمیداریم. اولین سوالم را به چگونگی آغاز فعالیتهای هنریاش در زمینه تئاتر اختصاص میدهم که اینگونه پاسخ میگوید: کلاس اول راهنمایی بودم که برای نخستینبار به عضویت گروه تئاتر مدرسه امت درآمدم. بیشتر تمرینهای این گروه برای اجرای مراسمی مانند دهه فجر بود که تجربههای خوبی برایم به یادگار گذاشت.
معلمی هنرمند
او ادامه میدهد: پا به دبیرستان که گذاشتم از وجود استادانی همچون کاظم کاشف، شهاب ملتخواه و مرحوم ماشاءا... وحیدی برای فراگیری علمی تئاتر بهره بردم. حاصل این آموختهها، راهاندازی گروه هنری پویا به همراه تعدادی از دانشآموزان دبیرستان محل تحصیلم در سال۶۵ بود. در دوران خدمت سربازی هم دست از فعالیتهای هنری برنداشتم و با واحد عقیدتیسیاسی برای اجرای نمایش همکاری داشتم.
درسال۷۰ با استخدام در آموزشوپرورش بهعنوان معلم، اقدام به راهاندازی گروه تئاتر دانشآموزی کردم
بازیگر تئاتر خوشذوق محله ما، با اشاره به اینکه بعد از پایان خدمت سربازی در سال۷۰ به استخدام آموزش و پرورش مشهد درآمده است، ادامه فعالیتهای هنری خود را اینگونه شرح میدهد: با استخدام در آموزشوپرورش بهعنوان معلم، اقدام به راهاندازی گروه تئاتر دانشآموزی کردم و درست از همان زمان فعالیتم در زمینه کارگردانی و آموزش و مربیگری تئاتر آغاز شد. با همین بچهها سالها همکاریمان ادامه پیدا کرد تا اینکه آنها پا به عرصه دانشگاه گذاشتند و در زمینه تئاتر بسیار پیشرفت کردند. این موضوع من را بر آن داشت تا اقدام به راهاندازی گروه هنری ققنوس کنم.
۴۰نفر را در ققنوس گرد هم آوردهام
رحیمزاده هدف از راهاندازی گروه هنری ققنوس در سال۸۰ را تولید نمایشهای خاص کودک و نوجوان و شرکت در جشنوارههای مربوط به این حوزه معرفی کرده و میگوید: گروه هنری ققنوس ۴۰عضو دارد که بیشتر آنها در رده سنی خردسالان، کودکان و نوجوانان و از بازیگران مطرح تئاتر مشهد هستند. کورش خلیلی، محمد اسلامی و محسن شهرکی از دانشآموزانی بودند که فعالیت در زمینه تئاتر را زیر نظر من آغاز کردند و اکنون ضمن تحصیل در رشته تئاتر دانشگاه، فعالیتهای هنریشان را در گروه ققنوس ادامه میدهند.
او که بازی در نمایشنامههایی مانند «ترنج» به کارگردانی محمد جهانپا، اثر برگزیده جشنواره کشوری بسیج، «کربلا بی شمر» به کارگردانی محمد جهانپا، حاضر در جشنواره فجر و «مهر تقلبی» به کارگردانی محمدرضا امیری، کار برگزیده فصل تئاتر استان را در کارنامه خود دارد، در فیلمهای داستانی «زیر درخت ستاره» به کارگردانی محمدجعفر رحیمی، «تولدت مبارک» به کارگردانی مهدی محمدی همچنین فیلمهای «کبوتر با کبوتر» و «تابستان طولانی» به کارگردانی دکتر خزائی که در سال ۹۱ به جشنواره فیلم فجر راه یافته ایفای نقش کرده است.
این همه موفقیت
کسب مقام برتر در رشتههای کارگردانی، بازیگری و نویسندگی جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان رضوی بندرعباس در سالهای ۸۸، ۸۹، ۹۰ و ۹۱، کسب نشان ملی رضوی در جشنواره کودک رضوی با نمایش عروسکی «به سمت شرق» در مهرماه امسال، کسب عنوان اثر برگزیده جشنواره کودک و نوجوان حوزه هنری با نمایش «بدون شرح» در آبان۹۱، انتخاب بهعنوان چهره برتر تئاتر کودک و نوجوان از طرف برنامه جشن انقلاب شبکه سه سیما در سال۸۸ و همچنین کسب عنوان کارگردان برگزیده بخش کودک جشن اردیبهشت تئاتراستان خراسان رضوی در سالهای ۸۹ و ۹۰ فقط تعدادی از موفقیتهاییاست که رحیمزاده در عرصه هنر بهدست آورده است.
کسب مقام برتر در رشتههای کارگردانی، بازیگری و نویسندگی جشنواره بینالمللی تئاتر از موفقیتهای اوست
نمایشنامهای برای همه
نوبت به خاطرات که میرسد، رحیمزاده، فعال هنری محله ما اینگونه تعریف میکند: نمایشنامهای با عنوان «عکاسخانه» که کارگردانی و نویسندگی آن را خودم بر عهده داشتم، به علت انتخاب در جشنواره کشوری کودک و نوجوان رضوی، برای اجرای عمومی برگزیده شد. موضوع نمایش، روایت یکی از رحمتهای معنوی امام رضا(ع) بود البته با کمک حرکات نمایشی و هنری. بچههای مسجدی در بولوار سجاد برای تماشای این تئاتر علاقه نشان دادند.
او ادامه میدهد: نگرانی من این بود که بچههای بسیج و مسجد نتوانند با نمایش ارتباط برقرار کنند. بههرحال نمایش اجرا شد. بعد از پایان نمایش وقتی در حال جمعآوری وسایل بودیم، متوجه شدم تلفن همراهم زنگ میخورد؛ مسئول بچههای مسجدی پشت خط بود.
او که به همراه بچهها برای تماشای نمایش آمده بود، بعد از قدردانی بهخاطر موضوع تئاتر گفت بچهها آنقدر با نمایش ارتباط برقرار کرده و از آن تاثیر پذیرفتهاند که درخواست دارند بلافاصله آنها را برای زیارت به حرم ببریم. با شنیدن این خبر بینهایت خوشحال شدم.
بهترین هنرمندان تئاتر کشور در خراسان رضوی
به گفته رحیمزاده بیشک میتوان گفت که خراسان رضوی بعد از تهران، بهترین هنرمندان تئاتر کشور را در خود جای داده است. او گلایههایی نیز در دل دارد که اینگونه بیان میکند: مهمترین بستر برای استعدادیابی، گروههای تئاتر مدارس هستند که متاسفانه توجه زیادی به آنها نمیشود و دانشآموزان بعد از پایان تحصیلات، به خاطر در دسترس نبودن امکانات معمولا تئاتر را رها میکنند و به انجام هنرهای فردی میپردازند.
او با اشاره به اینکه استقبال مردم از تئاتر خیلی خوب است و ما معمولا در سالنهای مملو از تماشاگر به اجرا میپردازیم، میافزاید: گسترش فعالیتهای هنری، حمایت بیدریغ مسئولان را بهویژه از نظر مالی میطلبد. من تاکنون حدود ۶۰۰دانشآموز را تحت آموزش قرار دادهام اما در حال حاضر بیشتر از چند نفر به فعالیتهای هنری ادامه نمیدهند. به گفته یکی از بزرگان، دبستان را دریابید، دانشگاه دیر است.
همیشه درگیر تئاتر هستم
هنرمند هممحلهای ما میگوید: من همیشه درگیر تئاتر هستم یعنی تئاتر میخوانم، تئاتر مینویسم، تئاتر میبینم، تئاتر بازی میکنم یا به تئاتر فکر میکنم. در این میان کارگردانی را بیشتر دوست دارم چون اعتقاد دارم کارگردان به عنوان یک مدیر هنری، میتواند با جمع کردن افراد و هدایت گروه، یک اثر ماندگار بسازد به شرط اینکه گروه را از ورود به حاشیهها بازدارد.
رحیمزاده همسرش را یکی از مشوقان اصلی خود میداند و امیدوار است بتواند دختر دوسالهاش، باران را در امور هنری یاری دهد. این کارگردان تئاتر با اشاره به همکاری افرادی مانند رفاهی، زرهساز، مظفری، مسگرانی و روحی برای پیشرفت و گسترش تئاتر در مشهد عنوان میدارد: استاد حمید قلعهای سالها معلم تئاتر من بوده است و در زمینه تئاتر کودک، آموختههایم را مدیون این استاد برجسته هستم.
تئاتر ماندگار است، چه ما باشیم، چه نباشیم
رحیمزاده با گفتن این جمله که «تئاتر ماندگار است، چه ما باشیم، چه نباشیم» توصیهای برای آن دسته از هممحلهایهایش دارد که میخواهند وارد عرصه تئاتر شوند. او اظهار میدارد: کسانی که میخواهند وارد حوزه تئاتر شوند، ابتدا باید ببینند که آیا استعداد این کار را دارند یا خیر و هنگام پاسخگویی به این سؤال با خودشان تعارف نکنند؛ چون خیلیها هستند که علاقه زیادی به تئاتر دارند اما به دلیل اینکه استعداد چندانی در این رشته هنری ندارند، وقت خود را تلف میکنند.
او میافزاید: بهتر است کسانی که استعداد پرداختن به تئاتر را دارند، از راه علمی و با تحصیل این رشته در دانشگاهها وارد این عرصه شوند و در کنار تحصیلات آکادمیک، با عضویت در گروههای نمایش و تماشای تئاتر تجربه این کار را کسب کنند. و جمله پایانی اینکه «تئاتر، مرکب حرکت است نه مقصد حرکت؛ مرکبی که باید ما را به تعالی و آرامش برساند نه اینکه فقط مایه سرگرمی ما باشد.»
* این گزارش چهارشنبه، ۴ اسفند ۹۱ در شماره ۴۰ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.