نوشته های لیلا کوچک زاده در سایت مشهد چهره
آبِ قنات «رکن‌آباد»، رنگ و روی مردم را باز می‌کرد
حسن دهشیری صاحب گرمابه‌‌های قدیمی «کارون» و «الماس» می‌گوید: آب مصرفی گرمابه الماس از قناب رکن‌آباد بود و به دلیل گوارایی و کیفیت خوبش طرفداران بسیاری داشت.
روزگاری مردم پیتزا را با کباب می‌خوردند!
دوره‌ای مجبور شدیم نام پیتزافروشی‌مان را بگذاریم «نان و پنیر». حتی یادم است یکی از دوستان پدرم، به‌دلیل فشارها نام مغازه‌اش را گذاشته بود: «اسمش را نپرس»!
اوستا یوسف، سرمقنی که آب را به خانه مشهدی‌ها رساند
کاری که پدرم و تیمش انجام داد، کار بسیار عجیبی بود و بهتر است بگوییم فقط جن‌ها در آن اعماق زمین می‌توانستند چاه بکنند و نفس بکشند.
عبداحد، آقای اخلاق ورزش مشهد
تابستان‌ها هر صبح جمعه، آموزش رایگان بسکتبال به پدر‌ها و پسر‌ها داشتیم. گفته بودم با هم به کلاس بیایند؛ این کار تأثیر بسیار خوبی روی روحیه آن‌ها و علاقه‌مندی‌شان به ورزش داشت.
درختان کال نسترن، اولاد من هستند
قاسم خجسته‌پور شهروند ۸۰ ساله خیابان هوشیار، کال نسترن را با کاشت ۷۰۰ درخت، سرسبز و زیبا نگه داشته است.
تلاش پنج ساله بچه محله آبکوه کتاب شد
علی دشتبان، نگارنده کتاب «روزی، روزگاری آبکوه» برای جمع‌آوری تاریخچه محله‌اش پنج‌سال زمان گذاشته است.
مترجم صلیب سرخ
محمدرضا حائری‌زاده، با یادگیری زبان انگلیسی، فرانسه و عربی، کمک بزرگی برای ارتباط‌‌‍گیری اسیران ایرانی اردوگاه با صلیب سرخ می‌کند.
شاید جنازه تا ماه‌ها بالا نیاید
مهارت آتش‌نشانان ایستگاه شماره ۲۳ مشهد، پیدا کردن جنازه‌های افراد غرق شده در آب‌های عمیق است.
هرچه به پدرم می‌گفتم من زنده‌ام باور نمی‌کرد!
پلاکم را با رزمنده‌ای به نام علم‌الهدی عوض کردم. خبر نداشتیم این پلاک‌ها کد دارد و راه شناسایی رزمندهاست بعد از شهادت. حالا آن بنده خدا شهید شده بود و کدش هم به نام من بود.
خانه بانو؛ پاتوق دوستداران ادب و هنر مشهد است
دوستداران ادب و هنر مشهد، نام خانه‌اش در خیابان راهنمایی را «خانه بانو» گذاشته‌اند. در این خانه آمنه فاضل از خاطرات زندگی مشترکش با مرحوم دکتر حسین امینی می‌گوید.
قبلی ۱۰